Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 232  ▶ 
СТАРЬГЗНА (старызна). Назоўнік. 1. Старое, непрыгоднае (пра якую-небудзь рэч). iKyпіў нёйку старызну. Пае. Янкі Купалы. 2. Пра старога чалавека. Такая старызна, а йшчэ гулядь. Кл. Параўн.: рускае старина. СТАУБУ'Н (стаўбун). Ялец (рыба). Боўтам як боўтнуў разоў тры, дак аж бело стаўбуноў у сёці. Пае. Янкі Купалы. СТСУЙКА (стойка) жан. Прыстасаванне, дзе ставяць дзідя. Нашае стойкі й дома німа. Аддала сама ні вёдаю каму. Кл. Параўн.: стоелка i стойка. Ражанка Гродзенскай вобласці. СТОЛЬ 1 (столь i столь) жан. Столь. У сьвінарніку такая столь, як у хаце. Кл. СТО Л Ь2 3 прыназоўнікам у (у столь) ужываецца ў спалучэнні з дзеясловамі ісці (пайсці), гнаць (пагнадь). Пашлі (пагнала) буракі ў столь, пашла морква ў столь—буракі, морква далі сцяблы. Кл. СТО Й К А (стопка) жан. У хаце горш xóладна, як у стопцэ. Кл. СТОРЧ (сторч). У значэнні галавою ўніз пры дзеясловах упасці, звалідца, палядедь i падобн. Таксама старчака. Дурэлі на мосьде. А тагды той болыны сторч галавою з мосту й бубухнуў просто ў рэку. Кл. Параўн.: 1. Стодь. Радашковічы. 2. Стодьма. Пярэжыры Радашковіцкага раёна. CTPA E ўH E (страёньне) зборны, ніяк. роду. У значэнні будынікі (калгаса, вёскі, гаспа
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўбухнуў, камў, стаубун, стаўбўн
1 👁
 ◀  / 232  ▶