сталоўку пасадзілі (за растрату грошай на пра цы ў буфеце сталоўкі). Байл. СТАЛЬМА'ШНЯ (стальмашня) жан. Майстэрня, дзе рамантуюць ці робяць колы, вазы, сані. У стальмашню завёзьлі дошкі. Пае. Янкі Купалы. Ламашка ў стальмашню пашоў. Пае. Чырвоны. СТАЛЬНГЦА 1 (стальнща) жан. Верх стала. На стальшцы кабана (забітага) уносілі. Байл. СТАЛЬНГЦА2 Дошка з столі. Вазьмі ёту (дошку), стальнща добра, ўдзёржыць.!Кл. СТАЛ Ю ТА (сталюга) жан. Бандарскі станок, на якім апрацоўваюць стругам абручы, клёпкі. У в. Вільча сталіога—тое, што казлы (гл.). Сталюга раскідаласа. Кл. СТАНАВГЦЬ 1 (станавщь) II спраж. (-ўл-ю, -ов-іш), пераходны. Ставідь. Нашто ты станавіў пілу так? Кл. Побач ужываецца i ставіць. СТАНАВГЦЬ2 Будаваць. Паслалі грошай пасынку хату станавщь. Кл. Побач—ставіць. Хвёдар хату ставіць нову. Кл. CTA'HIK (станік) мужч. Бюстгальтар. Станік сама пашыла. Кл. С Т А Р О ў Н Я (старожил i старожил) жаи. Рыбацкая прылада—вудачка, наматаная на рагульку (вілачку). Параўн.: рускае жерлица. Усе адно—пастаўня ці старожня. Кл. Постаражня. Карэліцкі раён
Дадатковыя словы
ctahik, нбву, пілў
2 👁