СПРО'ДАЦЬ (Спрадаць І спродаць). Гл. спрадаць. СПУСК 1 (спуск) мужч. У фразеалагічнай адзінцы не дай спуску (арф.). Кл. СПУСК 2 Фуганак. У вас ні пазычу я спуска? Пас. Янкі Купалы. На ўсё с[е]ло два спуски Кл. СПЯЛГЦЬ (арф.) II спраж. (~ю, ~іш), пераходны. 1. Чакадь даспявання (збажыны, садавіны), не спяшацца з уборкаю. Сп[е]лілі, пакуль крышыцца стаў (ячмень). Хал. 2. Я спялю памідоры ў сене (арф.). Кл. CTAE'HHIK (стаёньнік) мужч. Сыты выязны конь, якога не пасуць, а трымаюць на стайні, добра даглядаюць. У йіх стаёньнік буў, бо кармщь було чым. Кл. Параўн. (такое ж значэнне): Гняды хвост угору задраў, нібы стаеннік які. A. Чарнышэвіч, Світанне, 1957, стар. 350. СТА'ЙЛА (стайло i стайла) ніяк. Прыстасаванне на тоўстым дрэве для ўстаноўкі вулеякалоды. Усё стайла аблазіў. Зуб. Там стайло стаяло. Кл. На стайло лазіў. Хал. СТА'ЙНЯ (стайня) жан. Вялікі хлеў для коней, канюшня. Стайня й абора панска там с.таялі. Кл. СТАЛАВЕФ (сталавёр I сталавёр) мужч. Старавёр (з дысіміляцыяй). Сталавёр гонду рабіў тут. Вайц. СТАЛО'УКА (сталдука i сталбука). Галя ў сталоўцэ була. Кл. У сталоўку ходзіць. Хал. За
Дадатковыя словы
ctaehhik, спрбдаць, сталдўка, сталоука
1 👁