СПЛАДЗГЦЬ (спладзщь) II спраж. (-у, -іш), пераходны. Ужываецца побач з «пусціць на свет» (дзідя). Барб., Кл. СПО'ДАК (сподак) мужч. Сподачкаў прывёзьлі. Сл. СПСУРНЫ (спорны) мужч. Тоўстые (дровы), дак спорные. Кл. Балотнае сено ні спорнае, канюшына ці с поплава (сена) спарнёйшае. Сл. Параўн.: чэшскае spory—беражлівы, sporiti—берагчы, эканоміць. СПРА'ВІЦЬ 1 (справіць) II спраж. (~ўлю -віш), пераходны. Набыць (рэчы). Справіў валёнкі сабё. Кл. СП РА'ВІЦ Ь2 Спагнаць (пазычанае, доўг), ужываедда побач ca спагнаць (апошняе часцей). Mo п'яць гады пазычыла (грошы) й ні магу справіць. Кл. СПРАВІЦЬ3' Паправіць, выправіць. Кл. СПРАДА'ЦЬ (спрадаць i спродаць) cnpaдам, спрадасі, пераходны. Распрадаць, прадаць. Усе спрадаў i ў горад сам. Барб. ■СПРА'УДЗІЦЦА (спраўдзіцца). Збыцца (надзеі, прагнозу, меркаванню). Гл. праўдзіцца. іКалі спраўдзіцца, то ты маладзёц. Кл. -СПРА'УНЫ 1 (спраўны). Прыгодны, не сапсаваны, не патрабуе рамонту (аб якой-небудзь прыладзе, рэчы). Спраўных калёс трое. Байл, Спраўна адна малатарня. Кл. СПРА'УНЫ 2 Паваротлівы, здатны да працы, спрытны (ужываецца побач). I да работы, й да навукі спраўные хлопцы. Сл
Дадатковыя словы
магў, навўкі, пяць, спраудзіцца, спрауны
0 👁