дара), а таксами ў значэнні адзін будынак, будыніна, пастройка (гл. пастройка). Усе страёньне згарэло. Кл. СТРЫГМА'Ч (стрыгмач) мужч. Насмешліва-зневажальнае ў сэнсе павыстрыганы, абстрыжаны як авечка. Кл. СТРЬГЖАНЬ1 (стрыжань). 1. Стрыжань, шпень. Кл. 2. Асяродак у хвоі. Вёльмі стрыжнёву хвою знанып, — адзін стрыжань. Вайд. Я ўмёю стрыжань з хвайіны выкруціць i стрэльбачку зрабіць. Байл. СТРЫ 'ЖАНЬ2 (стрыжань). Бруд, гной цыліндрычнай формы ў нарыве, скулянцы. Стрыжань мо с паляц выдавіўся. Вольн. CTPblXABA ўb 1 (стрыхаваць) I спраж. (-ую, -уеш), пераходны. Страхаваць. Хадзілі стрыхаваць багацьце (гутарка пра добраахвотнае страхаванне). Кл. СТРЫХАВА'ЦЬ2 Раўняць спецыяльнаю прыладаю, якая называецца стрыхоўка (гл. стрыхоўка), разасланую кулявую салому, якою накрываюць будынак. Стрыхаваць німа чым. Кл. СТРЫХО'УКА 1 (стрыхоўка). Страхоўка. Стрыхоўку заплаціла. Барб. СТРЫХО'УКА2 (стрыхоўка i стрыхоўка). Прылада, пры дапамозе якой крыюць кулявою саломаю будынкі, стрыхуюць (гл. стрыхаваць2). Нёйдзе была свая стрыхоўка. Кл