Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 232  ▶ 
дара), а таксами ў значэнні адзін будынак, будыніна, пастройка (гл. пастройка). Усе страёньне згарэло. Кл. СТРЫГМА'Ч (стрыгмач) мужч. Насмешліва-зневажальнае ў сэнсе павыстрыганы, абстрыжаны як авечка. Кл. СТРЬГЖ АНЬ1 (стрыжань). 1. Стрыжань, шпень. Кл. 2. Асяродак у хвоі. Вёльмі стрыжнёву хвою знанып, — адзін стрыжань. Вайд. Я ўмёю стрыжань з хвайіны выкруціць i стрэльбачку зрабіць. Байл. СТРЫ 'Ж АНЬ2 (стрыжань). Бруд, гной цыліндрычнай формы ў нарыве, скулянцы. Стрыжань мо с паляц выдавіўся. Вольн. CTPblXA B A ўb 1 (стрыхаваць) I спраж. (-ую, -уеш), пераходны. Страхаваць. Хадзілі стрыхаваць багацьце (гутарка пра добраахвотнае страхаванне). Кл. СТРЫ ХАВА'ЦЬ2 Раўняць спецыяльнаю прыладаю, якая называецца стрыхоўка (гл. стрыхоўка), разасланую кулявую салому, якою накрываюць будынак. Стрыхаваць німа чым. Кл. СТРЫХО'УКА 1 (стрыхоўка). Страхоўка. Стрыхоўку заплаціла. Барб. СТРЫ ХО'УКА2 (стрыхоўка i стрыхоўка). Прылада, пры дапамозе якой крыюць кулявою саломаю будынкі, стрыхуюць (гл. стрыхаваць2). Нёйдзе была свая стрыхоўка. Кл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

стрыхоука, хоука
4 👁
 ◀  / 232  ▶