Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 232  ▶ 
Хал. На малако добра (карова), да ўсе рыкае—й уночы й удзёнь. Кл. РЬГЛЬЦА (рылцэ i рыльцэ) ніяк. Гордячка (гл. горлечка). Рыльцэ (бутэлькі) адбіла. Рыльцэ знайдзі, кілбасы рабіцьмам. Кл. РЫ САКО'М (рысаком). Рыссю. На ём (на кані) рысаком да Глуска за сорак мінут заеду. Барб. РЭДЗЬ 1 (рэдзь) жан. (рэдзі, рэдзъдзю). 1. Складзі анучу ў дзьвё рэдзі — складзі ў дзьве столкі. Кл. 2. У дзьвё рэдзі даражэйшы. Кл. РЭДЗЬ2 Рэдкае палатно ў трохсценнай сеці. На рэдзь трэба тоўсты шпагат. Кл. Р Э ў К А 1 Прыслоўе. Рэзка. Усім так рэзко гаворыць. Сл. РЭ'ЗКА2 жан. Зрэзаная сячкарняю салома, канюшына. Рэскі даю (карове). Вільча. Рэзка добра да йшчэ мукі ўсыплю. Кл- Гл. сечка2. РЭўАЧІКА (рэчачка). Параўн.: Ой, рэчаііька, рэчанька. 3 народнай песні. C. CABA' (сава) жан. 1. Птушка. Пае. Янкі Купалы. Кл. 2. Пераноснае. Лупаты (гл.) чала* век; чалавек з вялікімі, маларухомымі вачыма. САГЛУМ РЦЬ. Гл. Глуміць. Кл. СА Л А П А ўК А (салапайка) жан. І.Няздатны жвава ўспрыймаць i рэагаваць, глядзіць i слухае разявіўшы рот. У таё салапацкі папутай
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

анўчу, глўска, мінўт, рэ^ачіка
3 👁
 ◀  / 232  ▶