ня пры студні. Сл'. У вв. Вайцяхоў, Клетнае гэтага слова няма. ПРУ'ДКІ (прудкі). Пругкі, дужы, з жалезнымі мускуламі. Малы, a бач прудкі. Кл. СкольKi тут яго e, a прудкі які. Пае. Янкі Купалы. ПРУСА'К (прусак, прус i прушак, а таксама брусак). Насякомае. Кд., Барб. Абыйдзі ўсё хаты, то прусака ні ўбачыш: зьв[е]лі. іКл. ПРЫДА'ЧНЫ (прыдачны). Удалы i ўдачны. Прыдачны хлеб у цябё. (арф.). Вёльмі прыдачны чалавёк (модны, вынослівы i практычны чалавек). іКл. прыдачна гарэлка—модная, чыстая i смачная гарэлка. Кл. ПРЫДО'БА (прыдоба) жан. Багатыя прыродныя ўмовы. УМалінаве вёльмі прыдоба: пажа добра, ягады пад бокам, поле добрае, а сенакос? іКл. ПРЬІДУМЛЯ'ЦЬ (прыдумляць) / спраж. (-яю, -яеш). Жартаваць, вытвараць, штукарыдь. Прыдумляюдь зь яго. Кл. От штукант, як прыдумае, прыдумае! іКл. ПРЫЗЬМіО' (прызьмо) ніяк. Вяровачка, якою пры запраганні валоў прывязваюць аглоблі да ярма. Зьвіў п'яцяро лёйцаў i прызьмаў. Кл. ПРЫЛАБУ/НІЦЬ (прылабуніць) II спраж. (-ю, -іш), пераходны. Прытуліць, дапамагчы ў бядзе, у цяжкім становішчы. Дзякуй вам, бабу прылабунілі. Вайд. ПРЫЛА'ЦІЦЬ (прылаціць) II спраж. (-у, фш), пераходны, зак. тр. ад прылачваць. (гл