раўн.: няўмека, калека. Што i прастак, але абавязкова з адценнем знявагі. Кл. ПРАТВА (пратва) жан. Сталае месда ыа рэчцы, дзе пяруць (гл. праць) бялізну. Байлюдка пратва (байлюцка — ад назвы вёскі). Дзе пратва, там печкура зловіш. Кл. ПРА'УДЗІЦЦА (праўдзіцца) II спраж. Збывацца (не збывадца), здзяйсняцца (не здзяйсняцца). Тваё (меркаванне, прагноз) нічога (ані, ніяк) ні праўдзіцца. IKл. ПРАУКО'М (праўком). Прыслоўе, ужываецда ў фразеалагічным спалучэнні з дзеясловамі стаяць, ставіць. Паставіла (шыю, спіну, чалавека) праўком—страчана ад захворвання рухомасць. Сьпіну паставіло праўком. Кл. Вось гэтак праўком стаяць i глядзець. «Полымя» № 2, 1958, стар. 90. ПРАЦЬ (праць) I спраж. (пяру, пярэш), пераходны. Мыць (бялізну). Прала плацьце. Панёсла (на рэчку) плацьце, будуць удзьвох праць. Кл. Параўн.: пранне. Гл. апіраць. ПРАЧЫ НГЦЬ (прачынщь) II спраж., пераходны. Параўн.: рускае приоткрыть (дзверы). Прачынёце дзвёра, мо ні так камароў будзе. С л. Прачыні юшку, а то чадно. Кл. ПРО'ПЛАЧ (проплач). 3 планом, з слязьмі; параўн.: рускае сквозь слёзы. Ужываюць з дзеясловамі казаць, гаварыць i падобнымі. Ён (кажа) проплач: дзе мама? Кл. ПРУГЛСУ (пругло) ніяк. Частка збудаван