добры варажбіт. 3 казкі. Кл. A наштб нарабіў погаласкі на ўвёсь сьвет? Пае. Янкі Купалы. Пусьцілі погаласку, што бачылі пры немцах у Мшьську. Кл. Параўн.: пошла писать губерния, понеслась молва. ПО'ДБІУКА (подбіўка i подбіўка) жан. Падкладка ў вопратцы. Пбдбіўка знасілася. 'Кл. ПО'ДЛЕТАіК (подлетак, по(о)длятак i пб(о)дл[е]так) мужч. 1. Птушаня, якое крыху лятае. Пбдл[е]ткаў налавіў. Сл. 2. Пераноснае. Дзіця дашкольнага, малодшага школьнага ўзросту, жвавае, лёгкае, шчуплае, лёгка бегае (параўн.: лятаць). Кл. ПО'ЖАіР (пожар) мужч. Лясны пажар. Пожарам вукаціло багато лесу. iKл. Увогуле пажар—пажар. Кл. ПО'ДПЛЕТКА (потплятка) жан. Завостраная цвёрдая (яловы сук) палачка або костка, своеасаблівае шыла, з дапамогаю якога шыюць каробку. Пбтплятка жывё мо сорак гады. Кл. Параўн.: спічак. ПО'ДРУБ (подруб i подруб) мужч. Першы вянок хаты, звычайна—з дубу. Подруб кладзецца на штандары. Гл. штандара. Подруб добры прывёс. Вайц. Пбдруб гнілы ўжэ. Пае. Янкі іКупалы. Трэба й подруб м[е]няць. Кл. ПО'ЗНЫ (позны i позны). іКаб ні такі позны, то б добры б лубін быў. Вольн. Ідуць у позны абёд ка мнё. іІўл. ПО'КАЗКА (показка) жан. Прыказка, байка. Старая ўжэ ето показка. Кл
Дадатковыя словы
вўкаціло, лўбін, пбз, пбзны, пбказка, подбіука, подлетаік, подплетка, пожаір, сбрак, ідўць
2 👁