П ІС ЯТ (пісяг) мужч. Крывавы доўгі след (у выглядзе палоскі) на деле каровы, быка ад удару рогам другой жывёліны; пісягамі называюць таксама крывавыя сляды ад модных удараў пугаю. Пісяг ц[е]раз увесь бок. Кл. ПЛАСКУ'ХА (пласкуха) жан. Рыба, падобная да ляшча. Пласкух налавіў. Пас. Янкі Купалы. ПЛА'ЦЦЕ (плацьце) ніяк. 1. Бялізна. Плацьце прала. Кл. Плацьце сабрала, памуць уздумала. Хал. 2. Побач (у адным значэнні) з сукенка. Кл., Хал., Сл., Поб. ПЛЕ'НКА (плёнка) жан. Сіло. У пленку злавіў сіньдзіка. Кл. Там плёнка мая. Байл. ПЛО'СКУНІ (плоскуні) толькі ў множн. Маніцы (мужчынскія калівы канапель). То плоскуні, a ёто—маткі. Кл. Параўн.: рускае посконь. Параўн.: паскані. Толыкі ў множн. ліку. Мсціслаў. П Л У ў А (плуха i часцей плаха) жан. Адколаная частка бервяна, палена. Тую плуху не прынясёш. Барб. Плаха на начбукі добра. Кл. ПО'ВАД (повад) мужч. Нядоўгая, досыць тоўстая i модная вяроўка, якою залыгваюць (гл. залыгваць), злыгваюць (гл. злыгваць) валоў. На адным канцы повада ёсць вуха, якое надзяваецца на рог вала. Повад зьвіў. Кл. Дайце мне аднаго повада. Пас. Янкі Купалы. ПОТАЛАОКА (погаласка) жан. Рэха, пошчак. Hi ўсякі раз погаласка па лесе йдзе. Пас. Янкі Купалы. 2. Чуткі, пагалоска, (пашла) гутарка. Пашла погаласка, што Кандрат вёльмо
Дадатковыя словы
начбўкі, памўць, пласкўх, пласкўха, плацце, пленка, плўха, плўху, тўю, уздўмала
3 👁