дак ён злуё. Кл. H\ патыкай бугая, бо дась Барб. ПАУДУ'ЛЬКА (паўдулька) жан. Грушадзічка, на якой растуць смачнейшыя i большыя грушы, як звычайна бываюць на дзічках. Ваша паўдулька сасхла. К л. На паўдульцэ багато було што год. Кл. Параўн.: дуля. ПАУРО'ЗА (паўроза) жан. Матузкі пры фартуху (іх два), якімі падвязваюць фартух. Паўрозу атарвала. Байл. Дзе маё паўрозы? (Пагроза). Кл. ПАХА'ТНАЯ (пахатная). Субстантаваны назоўнік. Што i пахатуха (гл. пахатуха). Бельма пахатная. Зуб. П АХАЛ УХА (пахатуха) жан. Ацэначна-неадабральнае. Жанчына, якая не любідь працавадь i часта ходзіць па хатах у рабочыя i святочныя дні без справы, пасядзець, пагаварыць. Ідзё ўжэ тая пахатуха. Кл. ПА'ЦАРіКІ (пацаркі). Каралi, пацеркі. Пацарю расыпала й ні пазьбірала. Пас. Янкі Купалы. Гл. машсты. ПАЦЬГРКАЦЬ (пацыркаць i пацыркаць). Падаіць карову. Пацыркаю кароўку, да й спаць ляжам. Кл. ПАЧЬГНАК (пачынак) мужч. 1. Звітыя на адно верацяно два водкідкі (гл. водкідак). 2. Пераноснае. Сытае, тоўстае парася, цяля (наогул пра маладняк). Парасята, што пачынкі. Кл. Параўн.: починокъ (у старажытнай мове)— выселок, поселок. С. П. Абнорскі i С. Г
Дадатковыя словы
паудулька, пауроза, пацарікі, паўдўлька, паўдўльцэ, паўрбзы
7 👁