ПАПУЛА (папуша) жан. Скрутак тытушо (лісця). Цэлу папушу дала. Пас. Янкі іКупалы. Папуш дваццаць на зіму нагатаваў. Кл. ПАФАНКА (паранка) жан., толькі ў адз. СпецЬшльна прыгатаваны для коровы корм: колас (гл. колас2), сечка, або рэзка (гл. рэзка), мякіна, залітая варам. Паранка астыла, можно несьці. Барб. ПАРУШО'К (парушок) мужч. Парушынка. Ужываюцца абодва словы. Парушок вуймі мне з вока. Барб. ПАРЭ'БРЫНА (парэбрына) жан. Рабро з мясам, рабрынка. Кнпуста с парэбрынаю смашнёйша. Пас. Янкі Купалы. Парэбрыну ўкінула ў крупнік. Кл. ПАЮКА (паска). Пасха. Барб., Хал., Кл. ПАСТАНАВРЦЬ 1 (пастанавщь) II спраж. (-ўлю, -віш). 1. Пастанавіць, парашыць (напрыклад, на сходзе). Кл., Байл. 2. Прызначыць (каго-небудзь на якую-небудзь пасаду). За брыгадзіра пастанавілі. Пас. Янкі Купалы. Пастанавілі збачом. Кл. ПАСТАНАВГЦЬ 2 Паставіць (што-небудзь). Ужываецца паставіць i пасганавідь. Пастанаві'ла ў сёнцах. Кл. ПАСТАНАВІ'ЦЬ 3 Пабудаваць. Хаміха пастанавіла сабе хату. Кл. ПАСТА'У (пастаў) мужч. Скрутак, вялікі кавалак сукна. Кажуць у нас: пастаў, ну, цэлы пастаў. Кл