назыбаюць яшчэ варшаўка. Мёмка добра була. Сл. Гл. аршаўка i варшаўка. МЕ'НШЫЦЬ (мёншыць) -y, -ыш, пераходны. Памяншаць, змяншаць. Я сарочку мёншаму куггіла, да каўнёр шырокі, трэба мёншыць. Хал. Нашто ты мёншыш агонь? Кл. ME'CTA 1 (место, место, места, места) ніяк. Мес да. МЕ 'СТА 2 Горад, мястэчка. УСлуцку на мёсьце танцавало шаўцоў дзьвёсьце. Вершаванае апавяданне. Кл. МЕ'СЯЧКА (мёсячко, мёсячка) мужч. Па мяншальнае ад месяц. Ужываецца i месячык. Сьвяці, сьвяці, мёсячко (з песні). Мёсячко сьвёціць. Кл. МЁ'ТКА (м'етка) жан. Нізка дробнай рыбы; звычайна ніжудь на нізкі ўюноў. Адзін год м'ётак сорак уюноў було. Кл. МІТРЭ'НКА (мітрэнка) жан. Непакой, трывога. Ётака мітрэнка цяпёр па сьвёце (у сувязі з падзеямі ў Карэі i пагрозаю сусветнай вайны). Зуб. Тры гады такая мітрэнка була (гады нямецка-фашысцкай акупацыі). Зуб. МЛІ'ВА (мліва, мліво) ніяк., толькі ў адз. Збожжа ў млыне; збожжа, якое прывезена, каб змалоць яго. Мліва поўны млін. Кл. [Е]зыковае мліво нігадзіво. Кл. МЛІН (млін) мужч. Млын. У млін пашоў. Кл. МЛЫН (млын). Млын. Пае. Янкі Купальг. Гл. млін