М АСНГЦА (масьнща) жан. Дошка падлогі. Масыпцы гнісьці сталі. Кл. Гл. памасшца. МАТКЕ (маткі) толькі ў множн. Каноплінасеннікі, жаночыя калівы канапель. То плоскую, а ёто—маткі. Кл. Параўн.: рускае матерка. М АЦА'К (мацак) мужч. 1. Яйка з моцнай шкарлупінаю. Гл. бітка. Зноскі (гл. зносак) бываюць вёльмі мацакі. Пае. Янкі Купалы. 2. Пераноснае. Моциы, дужы чалавек. Кл. М А'ЦЕНЕ (мацяне) ніяк. Сын ці дачка з фізічнымі ці ў характары (або з тымі i другімі) рысамі маткі. Мацяне дай (дый) годзі, уся M a ni. Кл. Параўн.: чысты бацька, чыстая маці. Параўн.: бацене. М АЦЬ (маць) -аю, -аеш. Мець. Трэба маць сваё (граблі). Хал. Гараваў, таму й маў. Кл. МАЦЯРСКЕ (ліацяркі, мац[е]ркі). Множгіы лік ад маці. Мац[е]ркі сабраліса. Сл. Хай вашы мадяркі самі насёюць гароху. Кл. МАЧЬЕЦЬ 1 (мачыць) -y, -ыш, пераходны. Мачыць. МАЧЬЕЦЬ 2 Засольваць гуркі, капусту. Вучысьціла тое вядро, што гуркі мачыла. Кл. МАШЬЕНКА 1 (машынка) жан. 1. Памяншальнае ад машына.!Kл., Хал. 2. Прылада для стрыжкі. Кл., Хал. У вас e машынка? Барб. МАШЬЕНКА 2 Кнопка ў лёгкай вопратды. Машынка атарвалася. Вайд. МЕ'МКА (мёмка) жан. Гатунах бульбы, які