НАЗАД НЕ ПРЫЙДЗЕ ХВАЛЯ ТАЯ, ШТО З БЫСТРАЙ РЭЧКАЙ УПЛЫВАЕ Паходзіць з паэмы Якуба Коласа "Новая зямля" (1910— 1923): О, як бы я хацеў спачатку Дарогу жыцця па парадку Прайсці яшчэ раз, азірнуцца, Сабраць з дарог каменні тыя, Што губяць сілы маладыя,— К лясне б маёй хадеў вярнудца. Вясна, вясна! не для мяне ты! Не я, табою абагрэты, Прыход твой радасны спаткага,— Цябе навек, вясна, хаваю. Назад не прыйдзе хваля тая, Што з быстрай рэчкай уплывае. Не вернешся, як хваля тая, Ка мне, вясна ты маладая!.. Тое, што знікае назаўсёды, ніколі назад не вернецца. Гаворыцца, калі па тых ці іншых прычынах немагчыма аднаўленне таго, што было раней; калі шкадуюцъ, што мінулага не вернеш. Адпав. у руск.: МЕЧТАМ И ГОДАМ НЕТ ВОЗВРАТА (А. Пушкин); МЁРТВЫХ С ПОГОСТА НЕ НОСЯТ; ПРОЖИТОГО НЕ ПЕРЕЖИТЬ, А ПРОШ ЕДШ ЕГО НЕ ВОРОТИТЬ; ПРОЛИТУЮ ВОДУ НЕ СОБЕРЁШ Ь. П а р а ў н.: НЯМА ТАГО, ШТО РАНЫІІ БЫЛО (М. Багдановіч). НА ЛЕЧАНЫМ KAHl'ДАЛЁКА НЕ ПАЕДЗЕШ Лечаны, дзеепрым. зал. пр. ад лячыць, незак.— Тут у знач. прым. Конь - гл. ВЯЛIКАМУ КАНЮ - ВЯЛІКІ ХАМУТ. (Гл. таксама КАНЮШЫНА - КАНЮ СІЛА