Адпав. у руск.: КОГО ЧЕСТЬ (слово) НЕ БЕРЁТ, ТОГО И ПАЛКА НЕ ПРОЙМЁТ; КТО ЛЮ ДЕЙ НЕ СТЫДИТСЯ, ТОТ И БОГА НЕ БОИТСЯ. ДРУГІ БАРАН - HI БЭ", НІ МЯ", А ЛЮБІЦЬ ГУЧНАЕ ІМЯ' Паходзіць з байкі Кандрата Крапівы "Дыпламаваны баран" (1926): Ў адным сялр (не важна — дзе) Хадзіў Баран у чарадзе. Разумных бараноў наогул жа нямнога, А гэты дык дурней дурнога — Не пазнае cuaix варот; Відаць, што питана слабая. I вось "за дурасць гэту" яго вучоным" празвалі "нейк на смех", а каб "двара не перабег", прывязалі на шыю мету": "Вось,— кажуць,— і дыплом табе". Што гэта за дыплом Баран "ні мя", ні бэ", аднак пачаў ім ганарыдца перад Кошкаю: "Дыплом я заслужыў, здаецца ж, галавою". Кошка адказала: Каб ты быу разумнейшы трошка Ды розумам раскінуць мог авечым, То ўбачыу бы, што ганарыцца нечым, Бо заслужыу ты свой дыплом Не галавой, а лбом. Другі баран — ні бэ", ні мя", А любіць іучнае імя. Другі, ліч. парад, да два— Тут у знач. прым.: некаторы, які-н. Разм. Баран — традыцыйны персанаж народных казак і баек, дзе заўсёды ўвасабляе тупасць і ўпартасць (у байцы К. Крапівы набывае яшчэ адну якасць — зазнайства).— Тут яшчэ (лаянк.): пра тупо га, някемлівага чалавека. Ні бэ", ні мя"— тое, што і ні бэ", ні мэ" ні кукарэку н е в е д а ц ь, не ра з у м е ць і пад. Акал, ді ў знач. вык. (пры апушчаным дзеясл.). Праст. Неадабр,— Зусім нічога (не разумець). Гучны, прым. Перан. — Які карыстаецца вялікай папулярнасцю, шырокавядомы. Імя, імя і імені, п.— Тут: вядомасць, папулярнасць, слава