прымаўка: што каму рупіць, той тое і жупіць (Я.Скрыган. Дакументальная рэвізія). Адпав. у руск.: ГОЛОДНОЙ КУМЕ ВСЁ ХЛЕБ НА УМЕ; ГОЛОДНОЙ КУРИЦЕ ВСЁ ПРОСО СНИТСЯ; КТО О ЧЁМ, А МОНАХ О БОГОМОЛЬЦАХ; ЧТО У КОГО БОЛИТ, ТОТ О ТОМ И ГОВОРИТ. ШТО НЕ УДАЛОСЯ ЦЯПЕР, ТОЕ ЎДАСЦА Ў ЧАЦВЕР Гл. КАЛІ НЕ МАЮ ЦЯПЕР, ДЫ К БУДУ МЕЦЬ У ЧАЦВЕР. ШЭПТЫ ХАТУ ЗВОДЗЯЦЬ Шэпты, толысі мн.— Тут: таемныя размовы, сакрэты. Хата, -ы, ж.— Тут: асобная сям'я. Зводзіць, незак. да звесці, зак. Перан.— Падбухторваць да сваркі, спрэчкі, бойкі. Таемныя размовы, якія вядуцца з нядобрымі намерамі, становяцца прычынай сварак і звадак. Гаворыцца (часцей з неадабрэннем або жартам), калі хто-н. сакрэтнічае, перашэптваецца. З таго дня дзядзя Саша стаў усё часцей заходзіць да Юстына. Івацэвічыха звярнула на гэта увагу, сказала мужчинам: — Ці то вы што задумваеце, ці рабіць вам няма чаго — усё шэпты ды сакрэты... Шэпты хату зводзяць,— Дык то ж хату, а хіба гэта хата, будка нейкая сабачая,— усміхнуўся Юстын (Я. Рамановіч. Камароўскія мы...). Свякроў не любіла, калі мы перашэптваемся, усё казала: "Шэпты хату зводзяць" (Л. Марушка. Сутыкненне). [Радаслаў:] — Я чую, што вы тут занадта гучна загаварылі. [Загорскі:] — А нашто шаптаць, шэпты хату зводзяць, як гаворыцца (В. Адамчык. Чорны цмок, або Яблык Спакусы