ГЛАЗ НА ЧУЖОЙ КВАС; ЧУЖОЕ ДОБРО БЕРЁТ (схватит) ЗА РЕБРО. НЕ САБАКА СТРАШНЫ ВОУКУ, А ЯГО ЗВЯГА Гл. ВОЎК САБАКІ НЕ БАІЦЦА, АЛЕ ЗВЯП НЕ ЛЮ БІЦЬ. НЕ ТОЕ МША, ШТО MIJIA, A TOE MIJIA, ШТО ДОРАГА Міла (у першай частцы прык.) — гл. ДЗЕДУ МІЛА, А ЎНУКУ Г НІЛ А. Міла, кар. ф. прым. мілы,— Тут: які выклікае прыемнае ўражанне, прыхільнасць да сябе; чароўны, абаяльны. Дорага, кар. ф. прым. дарагі. Перан.— Якім даражацъ, якога шануюць. Сапраўды прыгожае не тое, што вока цешыць, а тое, што дарагое асобнаму чалавеку. Гаворыцца, калі хто-н. з-за ўласных сімпатый або антыпатый не зусім аб'ектыўна ацэньвае сапраўдныя якасці каго-, чаго-н. — Паўлкж, што ты ясі? — Марцыпаны,— адмаўляе той і абцірае рукавом пену,— Якія табе марцыпаны,— гэта ж мыла,— Было б і табе міла, каб даў тры рублі,— адказвае Паўлюк ды жумрыць мыла, аж за вушамі трашчыць, бо не то міла, што міла, а то міла, што дорага (Марцыпаны. Беларуская народная казка). Адпав. у руск.: НЕ КРАСАВИЦА СЛАВИТСЯ, А ЧТО КОМУ НРАВИТСЯ; НЕ ПО ХОРОШУ МИЛ, А ПО МИЛУ ХОРОШ. НЕ ЎЗДЫХАЙ, ЧАГо 'н ЯМА', ТО НЯХАИ Уздыхаць, незак. Перан., п а к і м, чы м. — Сумаваць, тужыць