Фіг. 11. Цыстыды: 1 — бутэлькаватая; 2 — іголкаватая; 3 — таўстаценная (a — завостраная, б — з «шапачкай», в — зубчастая); 4 — адросткава-булаўная; 5 — кегляватая. многіх дыскаміцэтаў афарбоўваюцца ёдам у сіні колер). Тады становіцца прыкметная накрывачка, што закрывае адтуліну на верхавінцы аска да выспявання зерля. Па наяўнасці накрывачкі дыскаміцэты падзяляюцца на дзве буйныя трупы — аперкулятныя (з накрывачкай) i інаперкулятныя (без яе). У час аналізу трэба таксама звярнуць увагу на асаблівасці парафіз — бясплодных клетак, якія размяшчаюцца паміж аскамі ў гіменіяльным слоі (фіг. 12). Фіг. 12. Гіменій: 1 — базідыяміцэт (a — базідыя, б — зярліцы, в — цыстыда); 2 — аскаміцэт (a — аск, б зярліцы, в — накрывачка, г — парафізы
4 👁