Дыялектны слоўнік (2005). Н. І. Гілевіч

Добрая мячка дык па два i па тры дзесяткі намінала. Красное. ПАВЫИМАЦЬ зак.; перан. Узяць, дастаць. Пайшла ў лабараторыю, павыймала ўсе спраўкі. Хожава. ПАВЭДЛЕ прыназ. Паводле, у параўнанні, супраць. Ён жа павэдля яе — дзяцюк. Волма. ПАВЯДЛЩА ж., Паляндвіца. Павядліцы ўзяла трохі, туфлі ў руку i павяла карову. Хожава. ПАГАДАНКА ж. Пагалоска. Праўда, я гэта не выдумала, гэта такая пагаданка хадзіла па вёсцы пра Юзафавы рызманы i яго жонку. Краснае. ПАГАРОДШК м. Хлапчук ці падлетак, які лазіць у чужыя гароды красці. Слабада. ПА ГУ К А ЛЬ HIК м. Гаворка, гутарка. 3 нялюбым дзедам сядзела, ні з ім пасядзельнік, ні з ім пагукальнік. Ладасна. ПАДАТКНУЦЬ зак. Зрабіць данос, тайна паведаміць. Немцы прыязджалі ў вёску часта. Нехта падаткнуў, што ў вёсцы партызаны, дык яны i прыехалі. Рудня. ПАДВЫПІТЫ дзеепрым. У лёгкім ап'яненні, на падпітку. Быў не п'яны, але трохі падвыпіты. Слабада. ПАДДЗЕЎКА ж. 1) Дзяўчына-падлетак. 2) Toe, што адзяюць пад верхнюю вопратку, каб цяплей было. Скінула i плашч i паддзеўку цёплую. Слабада. ПАД'ЁМ м. Ліфт. паеду, у ванне вымыюся ў дачкі. Толькі цяжка на ступеньках падымацца. Але там i пад'ём ё. Рудня. ПАДЖЫВОТНІК м. Пахвіна. Бабанькі, быстрой ідзіце, машына чакае. Вот, а барты якія высокія! Мужчына — не баба, быстранька ўзлезе, а яны дык жываты паадбіваюць, то паджывотнікі. Рудня