Дыялектны слоўнік (2005). Н. І. Гілевіч

 ◀  / 177  ▶ 
ЛУНКА ж. Палонка. Вудачкамі лавілі рыбу летам. А зімой прасякаем такія лункі i таксама ловім. Рудня. ЛУПАТЫ прым. 3 вялікімі губамі. Да куды ты, маладая дзевачка глядзела, Што за такога нехарошага хацела: Ззаду гарбаты, спераду лупаты. Рудня. ЛУПЕЗА агульн. абразл. Чалавек з вялікімі губам! (часцей — на жанчыну). Лупы раскілбасіць — глядзець брыдка. Нядзіва, што завуць лупеза. Слабада. ЛУПЩЬ незак., перан. Біць, лупцаваць. Я сваю (дачку) луплю, як Сідараву казу, ні распускаю Залыгине. Волма. ЛУСТА н. Сняданне, узятае ў поле на паству. Лусту ўсю з'елі? ЛУПЫ толькі мн. Губы. Лупаты — з вялікімі адвіслымі губамі. Слабада. ЛЫГА ж. Зелле, корм для скаціны. Лыга ідзе як сено, як канюшына на корм для скаціны. Навагрудскі р-н. ЛЫДНЯ ж. Гультайка. Каб твая хата зямелькай засыпалася, як ты, лыдня прыроджаная, плёткі разносіш. Забор'е. ЛЫКІ мн. Лыка. Пайсці ў лыкі. Пераброддзе. ЛЫНДАЦЬ незак. Бадзяцца. Лындаў недзе па белым свеце. Бірулі. ЛЫЧКІ мн. Форма ацэнкі. Ад лыкі. Пайшоў казёл у лычкі, а каза ў арэшкі. Пераброддзе. ЛЫШАНКА ж. Лышаная, часткова абабраная бульба,— каб можна было саліць. Сёння на вячэру будзе лышанка да капусты. Слабада. ЛЮФЦІК м. Фортка. Адчыні люфцін, а то духі забіло. Навагрудскі р-н
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

заборе, зелі
9 👁
 ◀  / 177  ▶