Дыялектны слоўнік (2005). Н. І. Гілевіч

 ◀  / 177  ▶ 
ЗЫКАВАЦЬ зак. Гізаваць, ратавацца ад гізоў. Во зыкуюць каровы, гэта уборацкія i нашы. Рудня. ЗЭДЛЯ ж. Зэдаль. Палажылі яго на зэдлю i пачалі па голым целе біць. Ляшчынск. ЗЭМСЩЦЬ незак. Помсціць. Гады ca два зэмсціла мне па злосці, што я ў яе кавалера адбіла. Волма. ЗЮКАЦЬ незак. Гаварыць. Як сонца прігреіць, стырікі сыбяруцца, пысядуць на заваліну i зюкаюць. Мурожніца. ЗЯКРАТЫ прым., груб. Чалавек з вялікімі вачыма. Гл. Бяльматы. Такі зяць зякраты ў Крыстыны, як вылупя вочы, дык як у жабы на вярху сядзяць. Краснае. ЗЯЛЁНКА ж. Зялёная маса з кармавых культур. На пашу кароў ні ганяем, днём падкармліваем зялёнкай. Кукалеўка. I ІДБАБНЫ прым., уст. Шаўковы, ядвабны. Ніколі не буду купляць ідбабнай хусткі, на галаве не дзяржыцца. Рукі толькі не гуляюць, задно падвязвай, плыве з галавы. Красное. ІЛЬНУЦЦА незак. Гарнуцца, хіліцца. Усе людзі нашы ільнуліся к партызанам, камандзірам у нас быў старшыня сельсавета. Рудня. IMUIA ж. Памінкі. Тут у нас заўтра імша будзе. Сыны помнік па матцы ставілі. Хожава. ІРХА ж. Ачышчаная ад воўны вузкая палоска з аўчыны, якая служыць пракладкай пры сшыванні аўчын. Натта гладка ўшыў ірху ў кажух. Ляшчынск
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
16 👁
 ◀  / 177  ▶