Дыялектны слоўнік (2005). Н. І. Гілевіч

 ◀  / 177  ▶ 
ДОЎНА прысл. Даўно. Наша Жана не прыехала, ужо доўна была. Кукалеўка. ДРАНДЗІ мн. Старое зношанае адзенне. Прымі свае драндзі, параскідала па хаце. Навагрудскі р-н. ДРАПЦЫ мн. Матычка. Як ні сварылася, прыйшла, сястра ж, родная крывінка, узяла драпцы i памагла. Навагрудскі р~н. ДРАТАВАНКА ж. Пуга, звітая з сырамятнай скуры або з тонкіх вяровачак. Каваль зрабіў нож, узяў пугу-дратаванку i пайшоў. Рудня. ДРАЧ м. Дранік. Драчоў напяклі i паснедалі, дармо што хлеба не было. Бірулі. ДРОВІНКА ж. Форма ацэнкі ад дровіна. Кавалак дрэва, галінка. Калі вады з крыніцы прынясеш, то i тая ў хаце замярзае. Ходзіш, дзе дровінку, дзе карча выламіш. Рудня. ДУЛЬКА ж., памянш. ад дуля. Грушка. За адну панчаху прывязала дульку. Хожава. ДРУЖЫНА ж. Удзельнікі вясельнага поезда з боку жаніха або нявесты. Малады бярэ ўсю сваю дружыну i едзе да маладой. [...] У гэты час прыязджаюць дружына, прыданыя яе. Рудня. ДРЫЗЛЫ прым. Абрызглы. Я i дрызлага малака магу выпіць. Бірулі. ДРЫМЧЭЦЬ зак. Вібрыраваць, утвараць гук. На ветры дрымчэла адарваная бляха. Слабада. ДРЫНДУЛЯСТАЯ ж. Вельмі высокая i няскладная дзеўка або жанчына. Жонка з твару нішто, усміхаецца прыгожа, але ж надта дрындулястая. Слабада. ДРЫНЧЭЦЬ незак. Модна балець, ныць, не даючы спакою. Да таго дрынчаць зубы, што хоць ты сцяну кусай ад болю. Волма
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
15 👁
 ◀  / 177  ▶