ДАСТРАНЧЛЦЬ незак. Дагаджаць, выконваць чыё-небудзь жаданне. Гэны хлопец Філіпоў харошы, але прывык, каб яму дастранчалі што толькі яму хочацца, дзьмухалі, хукалі. Волма. ДАСУЖЫ прым. Руплівы работнік, здатны да ўсякае працы. Цяперака маладая, дык дасужая, пачакай, во, як пастарэе, дык i досуг яе прападзе. Красное. ДАЎБЕШКА ж., абразл. Гл. доўоня. Шурка на дачку цёмгля крычыць доўоня альбо даўбешка, абы чуць зазлавалася на яе. Я ей колькі казала: «Шурка, Шурка, не кажы гэтак». Краснае. ДАХОДАЦЬ зак. Уходаць, прывесці да заняпаду, да смерці. Даходаюць яны гэту кабылу, ліха іх матары, лётаюць, як ліхое. Навагрудскі р-н. ДАЦЦА1 зак. Дастацца, запомніцца. Пад вечар вярнуўся мужык i адвязаў жонку. Але ёй i далося. I камары абкусалі ўсю... Рудня. ДАЦЦА2 зак. Ударыцца. Яна ж злазіла з машыны, далася аб асфальт i палучыла зноў трэшчыну. Хожаеа. ДАЦЦА3 зак. Перажыць, адпакутваць, змучыцца. Матка за ёю далася, што божа мой. Хожаеа. ДАЦЮКАЦЦА зак. Дажыцца, абняславіцца. Дацюкалася зубны ўруч, кавалера знайшла, дзеўкі не хацелі з ім дружыць, скупы, каб хацеў як найяк што ўзяць, дык ні дасьць. Волма. ДВАЯКІ толькі ў мн. Посуд, які складаецца з двух гладышыкаў, спарыш. У Кастусіхі былі дваякі, спарышы такія, а ў мяне ішчэ не было, дык я пазычала ў восяць, калі лён мялі. Есьці брала. Краснае. ДВУХКОСКА ж. Канюшына, якую косяць два разы. Канюшыну рана ішчэ касіць, як мядункі не
Дадатковыя словы
доўбня
9 👁