Дыялектны слоўнік (2005). Н. І. Гілевіч

 ◀  / 177  ▶ 
ВЫЛЕЎНЫ прым. Спорны, моцны, праліўны. На вуліцы такі дож вылеўны сцёбая, што сцёклы ў вокнах трымцяць. Волма. ВЫЛІВАК м., перан. Здыхляк, кволы, як яйцовылівак. Не дзіця, a вылівак нейкі. Слабада. ВЫМЕРАЖКАВАНЫ дзеепрым. Мярэжысты. Помню, гіашылі мне паркалёвую сукенку з карманам!, троху вымеражкаванымі. Волма. ВЫМЕРХАЦЦА зак. Выгаладацца. Вымярхаюцца, во ляцяць: «Давай, баба, есці». Там кашкі прасілі, дак зараз дам малачка. Рудня. ВЬІНКНУЦЦА зак. Сплаціць, аддаць доўг, выбрацца з доўгу. Я во цяпер вынкнулася, а ён два парсюкі здаў. Хожава. ВЫШТЫ дзеепрым. Toe, што i быў выпіўшы. Чалавек у стане нямоцнага ап'янення, не зусім п'яны. А ён прыйшоў выпіты, ну i сарваўся. Слабада. ВЫПЯТРЫЦЬ зак., зневаж. Схуднець. Ятроўка яе, Кастуся, як замуж зашла, дык як пятрына, выпятрыла саўсім. I мужык добры, яна ў яго цёмгля ўхвалёна. Красное. ВЫСАЛАГОЦЬ зак. Высунуць язык. Куды гэта ляціш, язык высалапіўшы? Слабада. ВЫТВАРАЦЬ незак. Свавольнічаць. А мы што хацелі тое i рабілі, вытваралі гэтак усякія штукі. Волма. ВЫТУЗАЦЬ безас., зак. Званітаваць, вырваць. Уздыхнула нешта, а камар у рот ускочыў i сядзіць там. Я вады быстрэй. Вытузала мяне. Рудня. ВЫХАВАЦЬ зак. Трымаць, даглядзець жывёлу, птушку. У вёсцы лепей i карову выхаваю. Хожава. ВЫХАРТАВАЦЦА зак. Выбегацца i выгаладацца. Выхартаваліся, дык галодныя, як сабакі. Рудня
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

апянення, пяны
16 👁
 ◀  / 177  ▶