кветкі, t княжне плацяць. —* A калі іх наўобяць гэтых кветак? — К свадзьбі ж хіадрыхтоўвуюцца i ўсе етае робяць. — A якія т«м пелі аесні? Вечарам? — Паб§г кругом хаты, з веядікаю да ламакаю. За дурней за сабакаю. Efoa ўжэ дружчі пелі калісшш. A ктшв ўжэ дзеўкам щш.ущь за етые кветхі, княжые, в/шва'шдь ім, a еяш ўт ім даюць грошы. — A што пелі тадіГІ — Ой хадз!ла там Машачка круга саду Да гукала ова°го татку на параду: — Устань, устань* мой тата°чка, на параду Да дай мне парадак з усеяго саду. -~0й, рада б я, мая доныса, к тебе ўстаді — На сына л i сырой зямл! на рук! ма°Iе, I я та б 6 гшрадачкі не дам, пата му што я не ўстаку су сей землі. О дату пел!. Ну тады шчэ якую? Ой, хадзіла Галечка ш° полю, віла сабе два веякочкі с куколю, Да хацеда да дружачкам раздаці, А.дружачкі еты веяночак разарваяі, А Галі добру долю да л i. Так шчэ лёд!. Ну, тада ужэ гулялi ету свадзьбу дзень... — Не, чакайце, тады раз*ехаліся? Раз' ехал!ся. — А на другі дзень? ' — Зноў прчялдшюць, гулящь, зноў дзень, ш бяседах ходзяць. От там, радия заве к саб§, па хатах ужэ ходзяць, — А хто так!я княше? — Ета княжы, ета так, як цеяпер сьвідзецель, мае дзідятка, дак ета ўжэ шлады берэ саб# княшга, дак ета княш назнваедца. — На другі дзень малады сабраў...? — Сваю радню. Да, прыяеджаюць, гулявдь* забіравдь младую, — Да маладой нрьіехалі? г- Да. Прыехал! туды да дому i забіраадь ужо маладую. — А 'маладая ў гэта час нешта гатов |цца? — Ру, канеше. Я§ тады ўжи ісхаваюць, {к сусёдзям завядуць, а еяш ходзяць да щукаюць, найдуць, нрывядудь — А вянчаццв калі ехал!? ч
Дадатковыя словы
вішвашдь, др^гі, дрўжчі, на^обяць, ўжй
1 👁