А як паоваталі, дагаварыдіся? Дагаварыліоя. Ну тады ужэ эмовіны називаквда, змовіны, А тады намячаевда свадзьба. — А на змовінах можа тожа пілі што? Hy канешне, трохі ужэ й еты, жэкіх везе гарэлку, a ўжэ бальшнство маладой /гарэлк*/, маладой ужэ. А тады ўжэ свадзьба. — А можа пелі што на змовіяах? — На змовінах? Пёлі на змовінах, на заручынах п£лі; Llesm зяця праоіла: — Ой зяі*ь мби любы. Не будзь ты окупыў. Штоб цябе лвдзі зналі. Кладзі рубелька на тарэлачку, Штоб дружачкі спевалі. A кладз! другога, нггоб залатога, Штоб цяебе ўсе людзі зналі. — Гэта на змовінах пелі? — На змовінах, на змовінах. — A мо яшчэ лелі щто? — Ну, пілі па-ўоякаму: Заручае мяенв мамка, заручав, Чаму яена оваіх суоёдачак не гуісае? Кажуць лвдзі — у том домі свекар горды. £н гордуе невёхнаю m ладою, Гардавіны два ліоточк! ашла, там мая горка доля прапале. Эта шчз такую пёлі, Тады свадзьбу ужэ гуляюць, гулявдь свадзьбу. — Кпл! яачынаевда свадзьба? — Ну ла шнаеццэ вта ўжэ f суботу, вечером, у оуботу увечары пачынаецца свадзьба. Ну тады ўжэ ёдзе свадзьба. пеяюць, гуяяюць. — Ну, а можа збірала нявеста сваіх падруг? ' — А як m % дружак, a малады ўжэ вяезе дружкбу. Еяна свецілку бярэ, свечкі запалтоюць i садзяцца за стол тады ужз. Малада лрыежджае з сваімі хлопцамі, a сяна берэ сваіх дзёвоак, i начынаецца свадзьоа. — Гэта вечарам? — Ета вечарам ужэ, як свадзьба гуляецца, вот як. Овадзьба ужэ тады начынаедца, пеяюцъ, гуляюць» музыка іграе, усякае npaicходзіць. — А ді рабіл! кветкі на свадзьбу Гкал! рабілі? — Ну, прышываюць, дзёўкі етыае, друккі ужэ нззывавда, етыя— маладой. А У его княжы/е/, дружкі, дак еяны ужэ црышваюць i ад
Дадатковыя словы
гбрка, дружкбў, дрўжак, дрўжкі, княжыіеі, мбй, назйваквда, падрўг, стбл, тбм, ігарэлк
1 👁