t t / ł Раадаство, секлі, i кідаюць на уліцу". I на боране, i на калёсах, i в санях вазілі цёшчу на свадзь бе" /Спярыжжа/, "Ha хрзсьбінах куму з кумам i бв'бу на блрану caдзілі i ў магазін везлі — ці на санках" /Дубічы/. Тлумачэннв плямау на поуным месяцы* якое грунтуедца на біблейскай легендзе пра Авеля i Каіна, з'яуляецца тыповым: "Чалавек дзяржыць на вілах брата. Так i здзелалі* штоб он усю жызню яго дзяржау i увесь свет яго бачыў. Азнілу /Спярыжжа/ i тое ж самае рэдукаванае ў IVd i у °. Дожлж. г р о м. Дождж, які ідэе,* калі овеціць сонш. у Круках i Губічах без тлумачэннячназвы называевдэ цыганок!. Ba ўсіх аболедавашх населеных пунктах фіксуюцца опосабы выклікаць доздж, звязаныя з удовам!Крукі; "Собіраодца тры удавы, ім трэба ўкрасцг тры кушыны да кідаць у тры калодцы на равных вуліцах у адзін дзень". У Спярыжжн рытуал з калодзежам мае месца па-за сувяззю з выкліканнем дааджа — "воду святую лілі в колодец на Крещенье",— а каб выклікаць дояда, "соб!раліся 12 удоу. За дзень напрадуць, аснуюць, вуткуць полаценца. На Юр'я гэтая полаценца цэраз усю дарогу лерасціла'юць, гатоб скот перегнал!" ўераз яго. Губічы: "У удавы крал! гладышу, адбівалі рыла i к!дал! у калодзеж. Бабы-удо'вы на сабе/ jojapo'ry пахал! плугам". Зафікоаваныя ў Туciiчах! іншыя спосабы: "Есл! кто-то закутау плот на Граной нядзелі — секл! той плот. / Мак-самасей свечаны у калодзеж кідалі, ТМу убівалі". Там жа зафіксаваны шэраг прыпевак, як!я опявалі дзеці, каб оііыніць або выклікаць дожлж: "Довджык, дожджык, перестань, Мы паедзем на Раста'нь Богу маліцца, Цару кланіццо". , "Дс/жджык, доаджык, сыпан!, Бабу з поля прагалі. t ■ ■ ■■■-— / ДОЖДЖЫК, дожджык ДЗІКІ, Дзерані вял!к!. ł ■ f Дожджык, дожджык, дзеранІ#с Матку з г'ля драгая
Дадатковыя словы
jojapory, бвбу, вўткуць, гля, дсіжджык, зяуляецца, лерасцілаюць, растань, сабеі, удовы, юря, ідубічыі, іспярыжжаі
0 👁