лятао «увосень v П£ гэтда выісарыстоуваеппа f словазяучэнне выпчод" рой'. Ул?чзаючы усё гэта, верагодна, нельга выключыць этымалагтчную сузязь лексемы BHgan н? з ши, н? з ўой, хаця nepшае ЗСБШ адма,уляэ, а другое не разглядаеў. У беларуекай мтфалогі? ёсць даныя пра t o g, што слова абазначала м?фаяаг?чнага персонажа, як? ўвасабляу холад, ало нават з даунейшых крын!д можна зрабтць вывад аб чго малой распаусвджанасц?. У сучасяасці лексеіла ф?ксуецца::a Гомольшчыне у значэнн? холад' у в. Badf4H /Дзяцям казал? — зюзя на дварэ — холадна, значыць"/ т з в. Добрннь, т не валсдае ў гэтых каседеііых пунктах вне окай частотнасцю ўшвання. Можна яшчэ згадаць пра?шцую персан?фткацыіо ўвасаблення холадаў— теэда на Увазе широка распаусхь дасаны рнтуал зацрашэння глаўоза на куццю, што, хадя зяаходзіцца па-за рамкам? цраграмы "ўІ?фалог?я*\ фтксавалася па?нішх напрамках этнад?нгв?стычнай работы у в.в.- Ыахнав?чы, Губ?чы? Крук?; пры гэтым мароз, /взумоуна, ы? у як?м выпадку не успрымаецца як мтфалагтчяы персонаж т фігуруе ў розных населеных пунктах Беларуст толькт У адпаведнай вербальнай формуле. 3 Баб?чау маец- ' да паведашенно "кажуць, кал? дз?ця не сп?ць — начн?цы наладаіодь", у яктм наўщ11щг пазбауленыя м?фаяагтчнай семантик?, аднак у с/часных слоУктках гэтая сеілантыка адзначаецца /начнтцы характарызушда як "начныя здант"? "злыя духт", при тым, щто лексема у?х прыводзтцца?ленав?та У спалучэнк? з дзеясловам напададь", а дэнатат уздзейнтчае на яе дзяцейу. ІД.І.Талстой прыводз!ць текст замовы ад начн?цыў, заф?ксаванай, дарэчы, на Томе льшчыые,? у гэтай замове да яе ззяртаюдца як да адушаУлённай тстоты, акрамя таго, аутар знаходз?ць паралел? элементау кампаз?цыі гэтай замовы з замовай, у прыватнасд!, ад злога духу. Не кажучы пра сучаснщ даныя, наші?цы здаука вядомыя як персанажы беларускай м?фалог??. Усё гэта не даказвае, але ж не выклкь* чае Усдрымання начн?ц як м?фалагеш У свой час? у Баб?чах, тым больш, што унутраная форма гэтай лексеш таксама спрыяе з"яуленню м?сТ)алаг!чнага персанажа /дараун. м?фон?мы далудн?к!, палуночн?кт *! да т.п., а таксама абшжаванн? дзейнасц! некаторых персанаўлу часам сутак/. Што датычыпда начн*Д г зюзу, дык невядома, што з"яуляецца першасным: спрадвечная м?фалаг?чная семан' тыка гэтых лексем, якая рэдукавалася, алъбо, немтфалагтчнае значэнне, яков на пэўных абмежаваных тэрыторыях набыло сакральны характар,? лексеш ператварыл?ся у рэг?янальныя м?фон?іфі, а
Дадатковыя словы
гла^оза, на^щ11щг, персана^лу, сутакі, січасных, івзумоуна, ідараун, ідзяцям, іначнтцы
0 👁