гукие, скул/ць — не в!дно"; час f характер з"явы нацвярдаіаодца ус!м! адказамг, f тольк! У аднш пасведчнл!, што a першаіі гадз?не; апелятыу у Махнав!чах не вшсарыстоУваэцца. Акустычшдя 3ўуLiKf адзкачавдца! у в. ГалоУк! /"Зддпк!: нешта Удруг у акяс гук! бухі/, але там на f г!сторця, як у ноч над Новы год здауся "боленькі-беленьк! дзядо'к", як! зи!к пасяя таго, як з!м пав?тая!ся. У Баб!чах адпа тнфармактка чула, як "на небе крычацъ, а потьш бухнула. Тада стул! стуалиць"; яекадыс!!нфармантау паведам! лт пра зудк! /д? в!дзёаде/ ноччу на шг*лках /нацрш'лад, бл?сцяшчы столб быв&!ць"/? праінструіставал!, як треба сябе пазодз!дь у тачім выпадку: "!дз!це спакбипа, не убеМице,кад* будзо даганжд -** сн?миіде платок ц» што! атмухвайцесь"; адтуль жа паведашенле: "3дан]5! бклу: ноч-'ю fду4х;ь коц?цца услад, як клубок /боды бывгіе, бывбе ірк! так!, як залатбиД патом — дзе дзудася? Да ростакяу дахоц!дда f пралад&еи* У в, Сняршсгд зд&к! здаволіоя апоУначНі налрыіаад: "Із могілак. ідзе.дзувушка, ва, Усём болам. Щашлг{ всю дззре'эшо, возврад?лася апиць на кладб?гч9. Предавала штб-то кедобрае"; таксама был!чка, дзеякно якой адбызаецца у азаачоны час сутак, на усяйочную, кал! баба з дзедаг/ яктя сядзед! ка печы, и!чога но бачыл!, а з д/нк!ўздалтс я выб!ралыіа, тольк? Удуку, як* да таго ж чытау у той мощит евакгелле У голас; ён беспасххяхова спрабавау звщшуць увару сва? х родных: "1дзб чалавис у хоту у бёлшл. Я на свае вочы бачу". Постаяу, собровся f пошСу". Выразная! адзпачальная сувязь гэтай з"явы з хтанічнаііпрасторай адзначаедца тольк! у в. Крук?: "Дугбе на кладотшчы. Хто знау? ўмер, f за сабой усёдаяёс, не, адказау нткотлу", "кагб нядобрыя завелт да Утап!л! ц» павес!л! — ён гдогл здавацца у 12 часбу дня ц! у 12 часбу ночы", таксама могуць здавадца тміфішя нохрышчонкя дзед!, на мог!лках — ва ус?х гэтых выпадах, каго,б н? убачыу, "ягб перакрасціцт трэба", а неярышчонаму дзгпдц! цры гэтым яшчэ f даць!гля;Дцам ц! Два. Як бачым, у Кругл х, адз f май з даследазаных вёоак, уяулснн! аб зданках зшкаюцца з уяУлеўшям! аб задорных" няботшісах /! кяас!ўш для беларускаи м?фалог?! перал!к мёртвых, як!я уваходз/щь у гэтуш категорию/, пры гэтши, аднак, ягш с!нан!м!чныя, але не тоесныя, бо здавадца — гэта не адз?ная здольнасдь нябожчыка. Паводле заф!ксаванай у гэтай вводы легенды» "ўдз!н, хтоўзнау", пасля смерд! ггр. ход°!У па начах да сваей жонк* f спау з ею. Яна пра гэта н!коў не паведат.сляла: *ш ён ходз!дь, мо он у хаде бнг»ў,— жонка ж не dKfaa*\ ■—! прызлалася тольк! тада, кал» ста у
Дадатковыя словы
апйць, атм^хвайцесь, ббды, бблам, ббленькі-беленьк, бухіі, бўдзо, вбчы, гдбгл, гэт^ш, гўкйе, д/нк!^здалтс, дахбц!дда, дз^дася, дзедагі, дззреэшо, дзядок, дзёадеі, дінк, жбнка, з^дк, залатбйд, здавбліоя, категориюі, кбц?цца, кедббрае, кладбтшчы, клуббк, мбгілак, нбч-'ю, нбчы, нткбтлу, нядббрыя, пбтьш, рбстакяу, с!^ш, скуліць, сн?мйіде, собрбвся, спакбйпа, ст^алйць, ст^л, убемйце,кад, уваходзіщь, удрўг, уяуле^шям, хбдз!дь, хбту, хто^знау, чалавйс, щ>ашлг, ібоды, ідзе.дз^вушка, інацршлад
1 👁