разу якіх змяшчае спосаб уздзеяння: зглас /Б.в. Губічы, Радзе-ева, Бабічы, падзівок /семантыка не ўдакладнялася, але пад-даецца рэканструкцыі: параўн. укр. дивитися глядзець аднак нават выключаючы ўплыў прыведзенага значэння здзіўленне, за-хапленне наконт дзіцяці або скаціны раўнасильна зглазу, які пя-радка менавіта гэтак рэалізуецца не выпадкова у традцыйнай народнай духоўнай культуры прад, гаджваюцца даволі няветлівыя вербальныя формулы рәм авания на гэтыя эмоцы; зыходзячы з га-тага, можна зрабіць выснову, што падзівок і эплаз сінонімы, погади /в. Махнавічы, нагавор /в. Радзеева/. У в. Спярыжжа У якасці устойлівага энітэту ў адносінах вынікаў магічных акцэн-таў чарадзея выкарыстоўваецца прыметнік насланы плахое такое наслалі. Са значэннем навесці ўрокі выкарыстоэваюцца наступ-ныя дзеясловы: з кораном раб зрабіць в.в. Крук, Галоўкі, прырабіць в.в. Крукі, Добрынь/, нарабіць /в. Спярыжка/, з ко-ранем -дзел- здзелаць в.в. Спярыжжа, Бабічы, здзолаць /в. Іванаўка/, паддзелываць в.в. Губічы, Радзеева/; дэрываты ад урокі сурочыць в.в. Губічы, Бабічы, урачы форма прош лага часу адзіночнага ліку мужчынскага роду уракнуў в. Спярыжже; са значэннем "псаваць" порціць, наслаць порчу, спаганіць /в. Упорыца/; зачараваць /в. Упорыца/; прыстракаць /в. Бабчы/; эглазіць в.в. Спярыжка, Добрынь, Бабчы/. Тут трэба адзначыць розницу паміж "зглазам" | "уроками", якая, хоць І не знайшла адлюстравання у беларускай літаратурнай мове, у Дыялектах часта мае месца: напрыклад, у в. Спярыжжа плахте гла-за мае зусім не абавязкова чарадзейка, а чалавек, якога ў дзя цінстве "маць карміла грудзью, патом отняла, потом дзіця ж крычыць пожалела онова начала корміць", прычым шкоду ён робіць мімавольна, "он сма не рад, што так получаецца", па ана-лагічнай прычыне 19 в. Губічы з"яўляюцца "плахія вочы. Нельзя глядзець ні на дзіцёнка, ні на худобіну", урокі дзеянне заўжды свядомае. Адваротнае, абяошкоджваючае дзеянне абазначаец-ца лексемам зняць в.в. Спярыжка, Бабічы/; адрабіць в.в. Спя-рыжжа, Грукі, Добрынь; лячыць, /в. Губічы/, адлечваць/в. Іва-наука/; алгаварыць /в. Унорыца, выгаваріваць /в. Радзеева/; аичктаць, крэст налажыць /в. Унорица, Вельмі распаўсюджанае дзоннко ведзьмы таксама заблытаць, завязаць у пучои некалькі каласоў у що, што прынлое шкоду гаспадару поля, калі ён да гаткага кита дакранацца, або нават на дакраноцца, але не ад-будзецца абаськодиванчага магітнага узеяння. Літаратурная назва