Вёска КукліЧЫ Вот у пам'аці асталос'а. Шче малета і пашлі з бацкам ра-ботац". Лада капан" ічыц". Кузманк" і сваім гуртам, і шче 8 Карпаўшчыны былі луда. І нада ж ја на јолачку скалола нагу. Вопух мн'е зразу нагнаў. Ступен разбух. Баба тады Куа м'анкова кажа: јета к таб'е да едка паўрочылас. Ідэі ты памалу дамбу. Дык пакул' ја дајила да вас іловіны, і іны міне шко дагнал 1. Чуц дапаўе на дамоў, а наһа во калода. Матка уголас: Дачушка ты маја, нада б'ежч за бабкај ц'а јехац к сватб му калода іжу абракац: а. Паслала дна з ену нашу за пакознај ужо Марчыхај. Што татa да елала, вот н'і помн" у добра. Но пакул' јна һаварыла са мној, мне так јакта логка стала, што ја і заснула пры јој. А прасну-ласта здатен а і вопух трошкі паменшыўс'а. Но к калода" іжу бац каме траўно ваз" 19. Так Марчыха мац: в наказала. У тым жа мес ці праўда вада н'ејката гајучаја. Туды л'уда' спреку в'ек језда" слл'ачыц а. 9 ус'ој нашај ваколіцы. 1 баһата каму па-луч: ала. Летам там вада с' ц'уда' онага, аж п'аче јак глын'ет ка ліва, а узімку у тога крају зруба клуч цоплы бје. Памыла ја там свату нагу, л' тщо спаласнула тожа і у збанок набралі сса-бој. Доўга ці н'е, а наһа мала пажыла скорынка, јак нічога і н'і было саўс" ім. Запісана ад Карэцкай К. Я, 70г. *** Ты ж знадіш, м'ікої, мају Насцу. Пражылі з јој душе и ду шу ужо бол'ај двалцаці самі гадоў. Троја сыноў у м'іне. Мы урох н' курашчыје, а с'арг'еј кура. Прасілі заго і ја, і хлоп цы, і жонка: кін' хлоп'іц. А јон вотпав і да': --У нас јо да'ед Мнееј. Кура јон в вас'м і лет. Ц'in'ép je-му да'ев'аноста вос" ім лет, а wе'с шче смала сігаретк" 1. "Б'і-ламор" глаўным вобразам. І зубы у јаго луч: ы вашых, пашці усе цельце, тол'кі выпала тры штук 1. Кажа і ја буду јак да'ед Ма-сеј. Ја ж јаму: --Сынок, јета тваіо да'ела, ужо сам ваэрослы, но пры маткі хода н'і смал і. С жонкай у м'іне біда стала. Да вы чул 1. Насц'а на дыха н: а стала бал' наза. Было ме о добра, а ціп'ер напала на је на