рактар зычнага гук /г /. Ен нагадвае аналаг:чны гук ва ўкр*цнс~ кай літаратурнай мове. Гэты гартанны прыдыхальны гук выступав ў дыялектным маўленні непаслядоўна. Адзначаецца то лькі вн у асобных пазіцыях. Асноўная пазіцыя яго наяўнасді — суседства з галоеным /а/? Перад галосным гукам /а / зычны /h/ мае к:есца, як правіла, у абсалютным пачатку слова, a таксама ўнутры яго. Гук /h/ зг 5ікеаваны ў мясцовым дыялектчым маўленні ва ўсіх населеных пунктах: з Нан' iстану (Аўганістг;), даЬаварыц:а, з hapMOH'aj, паЪарел'цы, раічатац', дбугаЪа, калхознаИа, hajfla, Ьад /Залессе/; hau', hajда, заЬан' ац', йарадэк'/, дбугаЬа, ц'омнаЬа, Ьаібшы, даЬаварыц: а /Ьокаць/; Ьаварыц', раЬатац', калхбэнаЬа, нишаЬа, паЬаман' іц', Ьаладбука, Йал'бкац: a /Куклічы/; haKHyu', Нан'істан, Ьаібшы, nahадз'іціа, у hapax, сблЧтн'аЪа /Добрынь/; Нан: а, Ьад, Ьакнуц ', Йал'бкац: a, п' атаЬа, Ьарадзк' i\ заИарадз*, Ьадк'i /Гарадоўка/; ЬарнМзон, Італадбука, паЬаман' іц ', Йарлач, ЬаласЧц', наЬала, ва~ niaha/Падасоўе/; Ьаідамак' ł, haldfflbi, ііаіда, б' елаЪа, ше jc' атаЬа, даРадз' іц ', Ьарбаты, hasacіц' /Дубок/. Аднак у гэтайш фанетычнай пазіцыі можа выступаць фрыкатыўны зычны /г/: гарлач, гац', гаібшы, дагадад: а, гад, нашага, галадбука, гарох, гарчыц' /Залессе І ІНШ. /. Тоўкі фрыкатыўны /г / гучыць ва ўсіх іншых пазіцыях: перад усімі галоснымі, за выключэннем гука /a/: г'ір г'еча, гікац', г 'ipoj, гушкац', гыл', гумно /Залессе/; паміж рознымі галоснымі ra сваёй якасці: бугул'нік, з а г 'іг 'ікаў, маг* iл' н' ік, паг' іб 'ел ', пагодк' i, пагоршыц' (Залессе); перад санорнымі зычнымі: гвозд, гладзіц', грукац', грымец', б' егма /б* егац' /, гн' есца, глытац', заглыб' i л' i, гл' е#ба, вугнавы /Залессе/; пасля галоснага перад глух ім зычным: логк'і, пругк'і, ногц 'і, л'агчб;}, энамогс', улогс'а/Залессе/; пасля санорных: міргаЕц', бургонак, Волга* вбіглы, серг'і /Залессе/; пасля зво нкіх зычных перад галоснымi: мал'уэга, пл'авузгаj, з' г' ірб1 бц', з' г' інуц', пад rajKc/м, падгар' ец ', падгукнуц*, зган' іц ' /ізалессе/. У канцы слоў, перад паўэай, а таксама перад4 наетупным словам 4. На магчымасць іенавання /h/ у гзтых умовах у ўвой час указваў П Вуэук. Бузук П А. Спроба лінгвістычнае геаграфп Беларусь Ч. 1. Выл. 1. Мн.: Выд. Інбелкудьта. 1938. -- С. 53. т
Дадатковыя словы
hapmohaj, nahадзіціа, niahaіпадасоўеі, rajkcім, бугулнік, бургбнак, галадбўка, гарбх, геча, гір, дбўгаьа, йалбкац, йарадэкі, лагчб, логкі, малуэга, наністан, нбг, нйшаьа, пагбдк, пагбршыц, падгукн^ц, паъарелцы, плавузгаj, пругкі, сблчтнаъа, сергі, то^кі, улогсаізалессеі, цомнаьа, ьадкi, ьаладбўка, ьарнмзбн, энамбгс, іaі, іhі, ігарадоўкаі, ігі, ідобрыньі, ідубокі, ізалессеі, ікуклічыі, італадбўка, іьокацьі, іізалессеі
0 👁