рактар зычнага гуг /г/. Ен нагадвае аналагічны гук ва ўкраіне-кай літаратурнай мове. Гэты гартанны прыдыхальны гук выступае ў дыялектным маўленні непаслядоўна. Адзначаецца толькі ён у асобных пазіцыях. Асноўная пазіцыя яго наяўнасці суседства з галосным /а Перад галосным гукам /а/ зычны /h/ мае месца, як правіла, у абсалютным пачатку слова, а таксама ўнутры яго. Гук // за фікса ваны ў мясцовым дыялектчым маўленні ва ўсіх населеных пунктах: з Наністану (Аўганіста), даһаварыц: а, з һармон"ај, паһарел" цы, раһатац, доўгаһа, калхоанаһа, һајда, һад /Залессе/; һац', haj-да, заһанац, парадак" 1, доўгаһа, ц' смнаһа, haloшы, даһаварыц: а Люкаць; һаварыц, раһатац", калхознаһа, нашаһа, паһаман іц. Һаладоўка, һал" окаца /Куклічы/; һакнуц", Нан" істан, һалошы, паһ адзіца, у һаpáx, сол' ITH'aһа /Добрынь; Нан: а, һад, háky-ц', һал' бкац: а, п'атаһа, һарадзкі, заһарада, һадк" Гарадоўка/; Һарн" 1зон, һаладоўка, паһаман" іц', һарлач, һаласіц, наһала, ва шаһа /Падасоўе/; һајдамак 1, haldшы, һаjда, белаһа, ше je' araha, даһада іц, һарбаты, һалас" іц" /Дубок. Аднак у гэтай жа фанетыч-най пазіцыі можа выступаць фрыкатыўны зычны /г/: гарлач, гац, галошы, дагадац: а, гад, нашага, галадоўка, гарох, гарчыц" /Залес-се і інш./.
Толькі фрыкатыўны /г/ гучыць ва ўсіх іншых пазіцыях: перад усімі галоснымі, за выключэннем гука /а/: г'ірг'еча, г'ікац", г' трој, гушкац", гыл', гумно /Залессе/;
паміж рознымі галоснымі га сваёй якасці: бугул' ніг, заг" ігі-каў, магіл'н'ік, паг" іб'ел', пагодкі, пагоршыц" (Залессе);
перад санорнымі зычнымі: гвозд, гладзіц", грукац", грым" ец", б'егма /6 егац'/, гн'есца, глытац", заглыбілі, глеба, вугнавы /Залессе/;
пасля галоснага перад глухім зычным: логкі, пругкі, ног-ці, л'агчеј, з'н'амогс", 'ул' отс'а /Залессе/;
пасля санорных: маргац, бургонак, Волга, возглы, с'ерг'1 /Залессе/;
пасля звонкіх вычных перад галоснымі: мал'узга, плавузгај, з'г'ірбец, згінуц", пад гајком, падгар'ец", падгукнуц", ага-ніц залессе/.
У канцы слоў, перад паўзай, а таксама перад наступным словам
4. Па магчымасць існавання /п/ у гэтых умовах у свой час указваў П. Бузук. Бузук П. А. Спроба лінгвістычнае геаграфіі Бе жарусі. Ч. 1. Вып. 1. Мн.: Вид. Інбелкульта, 1928. C
Дадатковыя словы
hajfla, hajда, hakhyu, haldfflbi, hapax, hapmoh'aj, hapmohaj, hasacіц, hau, ipoj, ithaһа, iстану, nahадз'іціа, nahадзіціа, niaha/падасоўе, niahaіпадасоўеі, rajkc/м, rajkcім, аналаг:чны, атаьа, аўганістг, бегма, беларусь, бугул'нік, бугулнік, бургбнак, вбіглы, вуэук, выд, выл, выступав, галадбука, галадбўка, галоеным, галоснымi, гарадоўкаі, гарбх, гаібшы, геаграфп, геча, гзтых, гнесца, грымец, гэтайш, гікац, гір, гірг'еча, гіргеча, дагадад, дарадз, даьаварыц, даьаварыц:а, дбугаъа, дбугаьа, дбўгаьа, е#ба, егаці, елаъа, заиарадз, залессеі, заьан, зг'ірбец, зган, згірбец, зн'амогс, знамогс, зычных, йал'бкац, йалбкац, йарадэк, йарадэкі, йарлач, к:есца, калхбэнаьа, калхознаиа, л'агчб, лагчб, лагчеј, логк'і, логкі, магілн'ік, магілнік, мал'уэга, малузга, малуэга, міргаец, наетупным, нан'істан, наністан, наьала, наяўнасді, нбг, нишаьа, нйшаьа, ногц, отса, пагбдк, пагбршыц, падгарец, падгукн^ц, патаһа, паъарел'цы, паъарелцы, паьаман, паўэай, пл'авузгаj, плавузгаj, пругк'і, пругкі, раьатац, раічатац, сблчтн'аъа, сблчтнаъа, серг, серг'і, сергі, то^кі, тоўкі, улогс'а/залессе, улогсаізалессеі, фанетычнай, ц'омнаьа, цомнаьа, ьаварыц, ьад, ьадк'i, ьадкi, ьакнуц, ьаладбука, ьаладбўка, ьаласчц, ьарадзк, ьарбаты, ьарнмзбн, ьарнмзон, ьаібшы, ьаідамак, ьокаць, энамбгс, энамогс, іaі, іhі, іаі, ібел, ігарадоўкаі, ігі, ідобрынь, ідобрыньі, ідубок, ідубокі, іенавання, ізалес, ізалессе, ізалессеі, ікаў, ікеаваны, ікуклічыі, інбелкудьта, іпадасоўеі, іпі, італадбука, італадбўка, іьокацьі, ііаіда, іізалессеі, ўвой, ўкр*цнс, һалбшы
11 👁