якое пачынаецца з любога, эвонкага ці глухога, зычнага паслядоўна вымаўляецца гук /г/ фрыкатыўны: луг, стог, круг, лог, эмог, за-лог, атлог мароз, адбег назад, з гарачк" 1, біз ryc'éj, 6' ic гыкан": а, прыл' бг сам /Залессе/. Вымаўленне гука /г/ у гэтых умо вах характэрна для мясцовай гаворкі ўсіх вёсак,
Важный асаблівасцю кансанантызму мясцовай гаворкі калгаса ў адносінах анчных гукаў з'яўляецца ўжыванне адначасова з зычнымі /л/, /л/ гука /л/ сярэдняга. Артыкуляцыйная база ўтварэння /1/сярэдняга адрозніваецца ад утварэння як цвёрдага /л/, так і мак-кага /л/. Пры гучанні /1/ назіраецца мінімальная лабілізацыя. Язык пры гэтым у сваёй задняй частцы не прагінаецца кверху. У той жа час гук /1/ не з'яўляецца прэпалатальным зычным, бо пры яго вымаўленні сярэдняя частка языка не падымаецца к пярэдняму небу. У дыялектным маўленні /1/ фіксуецца ў наступных пазіцыях: 2
перад галоснымі /а/, /o/, /ы/, /y/: малы, ц'ажола, маладеја, А паломаны, halyбы, halac ít, lyпаты, 1ужок, ружына, Лучына /За-дессе; ладзіц", гадкі, Гампа, малы, на ўрон": 1. Валодз'ка, га-56, halac íu", служба, Лупаты, 1ынды 16'іц, сталы, Лужок По-каць; пастан іца, лампа, Лучына, ц'ажолы, служба, лучы, гly-х1, 1ыпац, сталы, Лужок Куклачы; малы, лапац, балаболка, Ладкі, аўһа, паломаны, гаlосіц', Валодзка, 1бпух, Лучына, служба, Лупаты /Добрынь; маладеја, пасланіца, глотка, заlór, Таўка, ружок, ц'ажолы, лыч, halубы Гарадоўка/; ц'ажбата, над-зіц, Гадачк" 1, паломаны, Іодка, 1ужок, малы, гаlубы, rlyxí. сталы /Падасоўе/; лампа, заlаты, láпац, газосіц, одэка, 1ý-жына, тучы, упаты, глухі, сталы, 1ынды /б'іщ'/, Лыпац' /Ду-бок/;
Перад наступным зычным: галка, солн'ешны, жалка, булка, вул ка, б'ла толку, вазбуч: а, палка /Залессе/; 6' 13 толку, rálka, ичка, солн'ішны, вулка, змалку Покаць/; jólka, Bólr., вука, бутылка, соін ішны, валбуч: а /Куклічы/; на золку, бутылка, Ната-
5. Згодна з меркаваннем С. У. Брамлей у моўнай сістэме /1 сярэдняе можа функцыянаваць толькі пры пэўных умовах. Гл.: Бром-лей С. В. Различия в степени вокализованности сонорных и их роль в противоставлении центральных и периферийных говоров// Диалек тография русского «зыка. М.: Наука, 1987. С. 8-31. Яна х. О происхождении /л/ среднего в русских говорах// Русские диалекты Лингвогеографический аспект. М.: Наука
Дадатковыя словы
bdlr, bdlгу, cdlh, e'm, halaoviv, jdlka, lyжына, ral"бы, rald, raloc, rlyх, rycéj, rаlосіц, rаlубы, адб'ег, адбег, атл'ог, атлог, б'із, баіабо'іка, баіабоіка, бла, бмс, бокі, бромлей, бутгііка, бутыіка, буіка, біз, біщ, бўіка, ва1буч:а, ва1бўч:а, ваыдз'ка, ваыдзка, ваібдз'ка, ваібдзка, ваібуч, ваібўч, вуіка, вўіка, гарадоўкаі, гаіка, гаіубы, гз^чм, гзучм, говорахіі, говоровіі, гуее'з, гуеез, гіотка, гіух, диалектография, дубок, дубокі, ебін, етаіы, еярздняя, еіўж5а, жаіка, зал'ог, залог, заіаты, заіог, збіку, звонкага, змог, змсііку, зычных, зяўляецца, калгаеа, л'ог, лингвогерграфический, лог, м^іы, мазы, маккага, маіадеіа, маіы, мот, муіы, мясдовай, наетупным, назеід, натаі, нёбу, паелядоуна, пазідыях*.ў, пасіан, паібманы, паіка, паіо'маны, паіоманы, перед, пкан'іа, пканіа, покадь, покацьі, прыл'dr, прылdr, русского..зыка, сваей, солнешны, солнішны, соін'е^шны, соін'еўшны, соінеўшны, стаій/падасоўе, стаійіпадасоўеі, стаіы, сістэью, сіўжба, тоіку, функдыянавадь, фікеуецца, ц'ажблы, ц'ажбіа, ц'ажолы,іыч, ц'ажоіаіа, цажбата, цажбіа, цажола, цажолы, цажоіаіа, чадымаецца, чаетцы, ьодз'ка, ьодзка, ьуі, ьўі, і'ц, іoі, іyі, іадачк'і, іадачкі, іадз, іадзіц, іадк'і, іадкі, іампа, іапац, іаі, іаўка, ібпух, ібіщі, ігарадоўкаі, ігі, ідобрынь, ідобрыньі, іду, ізалессеі, іймпа, ійіка, ікуклічыі, ініны, іоі, іпадасоўеі, іпокадьі, іпокацьі, ісярэдняга, ітаіубы, ітаіусы, іужбк, іужик, іужйк, іужо'к, іужок, іуп&гы, іуп^ты, іупаты, іупуты, іучына, іучьша, іуяаты, іуі, іынды, іыпад, іыпац, іыі, іь&іды, іёпац, іўжына, іўч, ўеіх, ўіон
16 👁