Мець (трапаць) павадзэнне. Карыстацца павагай, поспехам на танцах, у кампаніі. Сёньня Ганціна мае павадзэньне, ат хлопцаў адбою няма. Лаздуны Іўеў. Антон заўсёды меў павадзэне ў дзявок. Янавічы Ваўк. Хлопцаў ту дужа мела, ладная была, на кожнай вечарыне мела павадзене. Навасады Воран. Ганка Каралёвая такое поводзэньне мела на танцах, як ніколі. Заборцы Астр. Гэта ш я дзеўкай от мела павадзэне, ніводнага танца за печкай не сядзела. Вялікія Свіранкі Астр. У маладосці ён натто павадзэне меў, дзяўке за ім аш прападалі. Квасоўка Гродз. (СНМ-2, 154). Ну, гэтая дзеўка ўмея трапаць павадзэньне, аж зайздрасьць бярэ, усе хлопцы за ёю. Клінчаны Гродз. (СГВ, 609). ПАВАРОТ. Паварот да варот даць. Катэгарычную адмову (даць каму-н.). Галава ягоная сусем нічога не варыць. І дала маладая яму паварот да варот. Хадзявічы Сл. (ДМГ, 237). ПАВАРОТАМ. З паваротам. З вяртаннем у адваротным напрамку, на ранейшае месца. Дарога ні бліска, с паваротам будзя гадзіны чатэры язды. Прудзяны Шчуч. (ЗНФ, 36). Вар. з паваротам (з паўротам). ПАВЕСМА. Як павесма стаяць. Прыгнечана, разгублена, ссутуліўшыся, згорбіўшыся. Захоць у хату, бо стаіш як павесмо на марозі. Вішнеўка Бераст. ● Павесма – жменя ці некалькі жменяў ільновалакна. ПАВЕТРА. Марова паветра. Эпідэмія, мор. Ад голаду, во'йны і маровэ'го паветра выбаў нас, Пане. Баранавічы Гродз. (СНМ-2, 154). Наразаць (прарэзваць) паветра. Адыходзіць, ад'язджаць, уцякаць. Пара ўжэ наразаць паветра, бо зарас сьцямнея. Баброўнікі Свісл. Каб ні сустрэцца, то наразаў паветра праз агароды. Ананічы Дзятл. Ні балтай многа, а лепяй прарэзвай паветра адгэтуль. Вензавец Дзятл. ПАВЕТРАМ. Паветрам падшыты. Няўхв. Легкадумны, несур'ёзны, ветраны. А ты зь ім дзялоў ні май, бо ён паветрам падшыты, тут паабяшчая, тут і забудзяцца. Левыя Масты Маст. ПАВЕТРЫ. На паветры мух лавіць. Марыць пра нешта нерэальнае, нездзяйсняльнае, будаваць планы, якія немагчыма ажыццявіць. Ён што задумаіць, і яму здаецца, думаіцца, што гэта будзіць, але так ніколі не палучыцца. Значыць, ён на паветры мухі ловіць. Горшавічы Астр. І што застаўшыся адной старой рабіць... Хіба толькі на паветры мух лавіць. Маркуні Астр. ПАВЕШАНЫ. Як павешаны крычаць. Вельмі моцна, гучна. Чаго крычыш як павешаны, я ш ні глухая! Цяглевічы Зэльв. ПАВОДДЗІ. Адпусціць паводдзі. Паслабіць кантроль над кім-н. Недаглядзелі, адпусьцілі паводзі, і вырас злодзяй. Навасады Свісл. ПАВУКА. Павука з'есці (глынуць). Зацяжараць. Як бывае, дзеўка замуш пойдзя, падымаецца жвоцік, дык кажуць: «Ты, мусіць, павука зьела?» Ваўкавічы Навагр. Як хадзіла Мішай, то было сем месяцаў, але ніхто ні бачыў. А фельчар здагадаўся і кажа: «Прызнавайся, павука глынула?» Гнесічы Навагр. Як карова павука зьесьць, то яе спушыць. Так і пра жанчыну. Як яна дзіцём ходзіць, то кажа: «Што, павука ўжэ глынула?» Шчорсы Навагр. ПАВУКОЎ. Павукоў наплесці. Нагаварыць абы-чаго. Сват гэтакіх павукоў напляце, што баба мая верыць. І хваліць яго. Буцілы Лід. ПАВУЦІННЕ. Віць павуцінне. Прыкідвацца добрым, лагодным, лаяльным у адносінах да каго-н. Лявон ні цярпеў пана, але прыходзілася маўчаць, махляваць, віць павуціньне. Сухая Даліна Гродз. Ткаць павуцінне на каго. Абгаворваць, нагаворваць на каго-н. Што за баба гатка. Зноў ччэ павуціньне на мяне. Навасёлкі Гродз. ПАВУЦІНУ. Наплесці павуціну. Нагаварыць абы-чаго, падмануць. Наплёў павуціну, думаў, што паверым, але яго адразу раскусілі. Жупраны Ашм