Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
КАЛАЧ, КОЛАЧ, КУЛАЧ м. 1. Абаранак. Іды купы кілё калачів. Гальцы Стол. Iiu кулачі, то полюблять naнічы. Арэхава Малар. 2. Белы хлеб прадаўгаватай формы. Колачы — ек батоны. Здзітава I Бяроз. 3. Заверцень з вяроўкі ці з лазы ў форме абаранка. Калач до ярма круцяць з лозы. Альпень Стол. КАЛДОБ m. Драўляны круг, якім накрываюць калодзеж. Калодяз накрываецца калдобом. Камароўка Брэсц. КАЛЁЙКА, КОЛЁЙКА I ж. Чыгунка. Рабіла я i на калейцы. Любішчыцы Івац. Колейка коло сэла проходзіт іх, то вон i пілнуе ее, следзіт за поратком, добрэ получае за гэтэ. Пясчанка Бяроз. КАЛЁЙКА, КОЛЕЙКА II ж. Чарга. Пасвіць кароў была яго калейка. Квасевічы Івац. У нас много короў, колейка нэ хутко пасвіці. Шылін Бяроз. КАЛЁТЫ, КАЛЬІТЬІ незак. Бяліць. Трэба калеты хату, бо свято натходыт. Мікалаева Кам. Взавтра будэм калыты сціны. Дубраўкі Драг. КАЛЕВКА ж. Пілка для фігурнага вырэзвання. Калёвка — можно зробыты раму на гокно. Вулька Сіманаўская Драг. КАЛ ЕС Ы мн. Воз. Лепш спачатку прывязём сено калёсамі. Малахоўцы Бар. КАЛІТА ж. Сумка, кашалёк. Каліта вэліка, а положыці нэма tuo. Пясчанка Бяроз. На грошы была каліта. Смаляніца Пруж. КАЛНО прысл. Брудна, гразка. У нашому сылі вэльмы кално. Радаўня Іван. Як вэсна, то кално i на дворэ, i на дорозі, нідэ нэ вылезэш. Шылін Бяроз. КАЛ ОДА ж. перан. Божая кароўка. Калода, калода, калі будзе пагода? Арабнікі Пруж. КАЛЫТКБІ мн. Гарлачыкі. Калыткы ростуть на воді. Ляхаўцы Малар. КАЛЫШЧЭ н. Гл. кал. Машыны розмысылы после дошчу дорогу, стало ныпроходнэ калышчэ. Мікалаева Кам. КАЛЬВАЧКО прысл. Крыху. Можа ты кальвачко з'ясі што-небудзь. Роўбіцк Пруж. КАЛ ЮГА, КАЛЮЖА ж. Лужына. У нас в селе такіе калюгі стояць, шо ні пройці, ні проехаць. Купаўцы Лун. Да не лазь ты ў калюгу. Цераблічы Стол. Уся дарога была в калюгах. Малахоўцы Бар. На вуліцы всюды булы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зясі
13 👁
 ◀  / 297  ▶