ні здатна: ні да танца ні да ружанца. Падкрыжакі. Здацыдава'цца зак. Адважыцца, acмеліцца. Доўго думаў i ніяк ні мог здацыдавацца падаць справу ў суд. Казловічы. Здранцве'ць зак. Здранцвець, адзеравянець, амярцвець. Ад холаду рукі здранцвелі, пальцы ні разгорняш. Батароўка. Здратава'ць зак. Стаптаць, папсаваць, знішчыць /пра пасевы/. На тым загоне, што каля луга, i сеяць німа рахунку, усёроўно жывіна здратуя. Баброўнікі. ЗдраявьГ прым. Крынічны. У нас вада здраявая, ні c студні, тут нідалёко здрой c кадаўоцом есць. Караневічы. Здрой м. Крыніца. У нас здраёў гэтых много, таму i вада ледзяная ў Ласасянцы. Брузгі. Здруй м. Крыніца. Гэты здруй, што на лушку, навату найбольшы мароз ні замярзае. Сапоцкін. Здрэ'йфіцьзак. Спалохацца, разгубіцца. Страху тут было столькі, што тут ні я адзін здрэйфіў бы. Пракопавічы. Здубе'ць зак. Адубець, скарчанець, акалець. Стоячы на такім холадзі, можно зусім здубець. Зялёная. З д /ха ж. Халодная неўрадлівая глеба. Як здуха, та гной лажы ні лажы — yceроўно нічого ні вырасця. Сабаляны. Зды'мшчык м. Чалавек, які загатаўляе жывіцу. У нас Станіслаў Церабей больш як дваццаць год здымшчыкам робіць, жывіцу здымая. Парэчча. Зды'рдзіцца зак. Памерці, здохнуць / груб./. Халернік гэты i ні здырдзіцца, людзі яго ўжэ даўно праклялі. Адэльск. Здыхлі'на ж. 1. Труп здохлай жывёлы. Здыхлінай некай нясе, як павея з лесу. Рацічы. 2. Слабы, худы, хваравіты чалавек/пагард./. Здыхліна нека, сколькі жыве, столькі i хварэя. Лікоўка. Здыхля'км. Слабы, худы чалавек. Здыхляк ні мужчына, дзе тут у яго тая сіла будзя. Панямунь. Здыхля'ціна ж. 1. Труп здохлай жывёлы. У вайну гэтай здыхляціны па ўсіх дарогах валяласо, ні было каму закопваць. Лаша. 2. Слабы, худы, хваравіты чалавек або жывёла. Ці ж гэту здыхляціну ў воз запрагаць, яна ледво ногі валачэ. Рагачы. Здэ'цца уводн.сл. Здэцца, здаецца. Здэцца, пана i ні пакрыўдзіў, а ён міне аблаяў хамам. Баброўня. Зевы мн. Жабры, шчэлепы. Як схапіў шчупака за зевы, так i выкінуў на бераг звады. Сухая Даліна. ЗеграчьГ мн. Вочы /груб./. Ты чо гэта вытрашчыў на міне зеграчэ, думаяш, баюса. Адэльск. Зе'гры мн. Тое, што i зеграчы. Яна табе зегры павыпорвая, ляпей з ею ні задзірайса. Свіслач. Зе'лье н. Зелле, пустазелле. Зелье ўкрыло весь гарод, прапалоць ні маю часу. Батароўка. Зе'льна ж. Рэлігійнае свята 15 жніўня па ст. ст. Учора зельна была, насілі свянціць яблыкі, грушы. Балічы. Зеляні'во н. Недаспелая садавіна. Myci, наеўсо зеляніва, так жвот i забалеў. Гожа. Зелянка'вы прым. Зеленаваты. Мне найбольш зелянкавы колер падбаяцца, на такі i трэбо фарбаваць. Кавалічы. Зеляно'к м. Рэлігійнае свята ў чэрвені. На зелянок хаты прыбіралі ў зелень, аптыкалі маладымі бярозкамі, падлогу аерам пасыпалі, кап пахло. Круглікі. Зе'мка ж. Зямля /дзіцячае слова/. Ідзі, сынку, на земку, а то рукі адабрало, цібе трымаючы. Ферма. Земкачэ' мн. Вочы /груб./. Калі ні дасі сляпому жабраку, та табе самому земкачэ выпра. Капцёўка. 3"е'сці зак. Зе'сці. Усяго, брат, на гэтым свеці ні з»ясі, пакіняш. Пяслі. 3"есці з духаме'нтам — з»есці з вантробамі, з трыбухамі. Каб ён мог, та з духамёнтам ззеў бы яго, але баіцца, што зубы паламая. Радзевічы. Зеў м. Зеў, прастора паміж двума слаямі асновы ў кроснах, дзе праходзіць чаўнок. Як большы зеў, та ляпей чаўнок прасоваць, лепш ідзе. Рагачы. Зё'хапь незак. Цяжка дыхаць. Як мы да яго падбеглі, та ён ашчэ зёхаў, жывы быў. Сухая Дал i на. Зжына'ць незак. Зжынаць. На весну
Дадатковыя словы
духаментам, здратаваць, здрэйфіцьзак, здыхлякм, здыхляціна, зеляніво, зесці, зёхапь, кадаўбцом, пасевыі, словаі, чалавекіпагард, ігруб, ідзіцячае, іпра, іха
7 👁