Дзяпо' н. Дэпо, будынак для стаянкі, paмонту лакаматываў i вагонаў. Мой тато болыіі дваццаць рок у дзяпе рабіў i на пэнсю аттуль пашоў. Гродна. Дзярга'ўка ж. Дзяркач, драч. Дзяргаўку ні тулько злавіць, a нават i ўбачыць цяшко, так шыяцца ў траве. Новая Руда. Дяржа'ць незак. 1. Трымаць. Ён так acлаб, што нават лошку ў руцэ ні можа трымаць. Лаша. 2. Гадаваць. Дзяржаць на трацяку дзве каровы ні ў сілах: ні пракорміш. Сухая Даліна. Дзярка'ч м. 1. Дзяркач. Дзяркач зашыяцца недзя ў траве i дзярэцца, a знайсці ніяк ні знойдзяш. Рудавіцы. 2. Стары венік. Возьмяш дзяркач i шаруяш падлогу, каб бела была. Квасоўка. Дзяўосці' незак. Дзяўбаць дзюбай. Пятух бітушчы, прывык за ногі бабаў дзяўосці, рады німа. Струбка. Дзяўзно' н. Дзяўчына-падпетак /пагард./. Гэта ш такая дзяўзно, a рабіць нічого ні ўмея, заваліцца сабе i сядзіць. Дзекалавічы. Дзя'ўкаць незак. Цяўкаць. Малы сабака да здыхаты дзяўкая. Горніца. Прывык вечно дзяўкаць, начальству заўдаваць, так i жыве. Вялікая Альшанка. Дзяўчо'ж. Дзяўчына-падлетак. Якая з яе дзеўка, ашчэ дзяўчо, у школу ходзіць. Аульс. Дзяўчу'кж. Дзяўчынка;тое, што i дзяўчо. Яна малая ў нас, дзяўчук ашчэ, дзе ёй замуж ісці.Лаша. Дзя'целіна ж. Дзяцеліна, дзікая канюшына, дзяцельнік. Дзяцеліна як зацвіце — беляхціць, мёдам пахня. Батароўка. Дзяцю'к м. Юнак, хлопец. Дзяцюк ужэ, на забавы ходзіць, скача. Грандзічы. Днічо'к м. Дзянёк. Дзякаваць Богу, ночку прамэнчыўсо, днічок святы настаў. Верцялішкі. До'гляд м. Догляд, нагляд, клопат. Ціпер зусім другое, дзеці догляд добры маюць, ні тое, што калісьці было. Славічы. До'йло н. Вымя. Дойло ў каровы добрае, a малака чамусьці німа. Кунцаўшчына. До'ля ж. Доля, частка. Зямлі зусім мало мелі, старшы прадаў сваю долю, пашоў па дварах служыць. Кавалічы До 'ля ж. Доля, лёс, становішча. Нічого добраго ні бачыла, відаць, доля такая. Грандзічы. До'para прысл. Дорага. Дораго заплаціў за карову, яна гэдулькі ні стоіць, перадойка. Бандары. До'рнік м. Прабойнік, мыслік. Дорнік з добрай сталі, ашчэ дзедаў, у любым жалезі дзірку праб'е. Рыдзелі. До'сыць прысл. Досыць, даволі, дастаткова. Досыць тады мы нагараваліса, хай ён гарыць, з тым часам. Саволеўка. До'ўбянка ж. Даўбёнка, пасудзіна ў выглядзе бочачкі, зробленая з суцэльнага куска драўніны. Доўбянка добра для круп, у ёй яны доўго ні псуюцца. Азяркі, Грандзічы. До'ўго прысл. Доўга. Ці доўго я буду тут с табой валаводзіцца, ты што сабе думаяш? Жытомля. До'ўжыцца незак. Доўжыцца, здавацца даўжэйшым, чым звычайна. Доўжыцца аднаму ў хаці, дзень станя рокам. Рыбніца. До'хтар м. Урач, лекар. Ля, яго сын на дохтара вучыцца, дохтарам станя. Лаша. До 'чачка ж. Дачка /памянш. — ласк./, дачушка. А, мая ты дочачка, ты чаму так змізарнела; мусі, хвора. Раўкі. До'чка ж. Дачка. Яго дочка была файная, на ўсю акругу, але пасагу ні мог гаць. Зарубічы. Дошч м. Дождж. Цалютку ноч дошч цубаніў, ні сціхаў. Жытомля. Драбі'на ж. Драбіна, драўляная прыстаўная лесвіца. Доўгу драбіну прышлоса ставіць, ніяк ні маглі ўсе грушы абабраць. Малая Альшанка. Драбо'к м. Драбок, крупінка, маленькі кусочак. Ашчэ бабушка наша казала: "Дай драбок солі». Соль такімі крышталікамі была. Кавалічы. Драбча'к м. Воз з гнутымі невялікімі драбінкамі, застаўленымі спераду i ззаду сплеценымі з лазы паўкашамі. Драбчак у кожнаго гаспадара быў, ездзілі да Індоры на торг. Лаша. Дра'бчык м. Toe, што i драбчак. У драпчык наложыш збожа i вязеш да Крынак прадаваць. Бакуны
Дадатковыя словы
дзяргаўка, дзяўбсці, дзяўчож, дзяўчукж, доpara, драбчык, дяржаць, прабе, іпагард, іпамянш
2 👁