дурнаваты чалавек. Гэты байбус мне ўсё здароўе забраў, каб жывей забралі хоць у якое войско. Марцінаўцы. Ба'йка ж. Байка; мяккая, варсістая баваўняная тканіна. Сваму дзеду як пашыю рубашку з байкі, та ходзіць, як у хаці, цяпло. Пракопавічы. Ба'йкі мн., ж. Выдумкі, пустыя размовы. Хай гэтыя байкі сваёй бабі расказвае, a ні мне. Радзівілкі. Байко'т м. Байкот; ігнараванне хлопцам! дзяўчат на гулянні. Як пападзеш у байкот — бяда, стаіш адна i плачучы дахаты пойдзеш, ніхто скакаць ні бярэ. Лаша. Казалі, што нашыхдзяўчат часто садзілі ў байкот, ні дапускалі сватов Свіслач. Баке'ш м. Кароткая мужчынская вопратка з сукна. Новы бакеш Копель на свято пашыў, файно будзя хадзіць. Пракопавічы. Бакі'ншчык м. Бакеншчык; чалавек, які наглядае за бакенамі. Доўгі час бакіншчыкам на Нёмні быў Сцяпан Чарнецкі з Дарошавіч, пакуль яго ні ўтапілі, потым стаў Захарко c Селюкоў. Дарашэвічы. Бакла'жка ж. Біклага. Напіліса мы, ашчэ ў баклашкі набралі i думаем: «Ціпер будзем жыць». Загорцы. Бако'ўка ж. Невялікі пакойчык па правай руцэ пры ўваходзе ў сялянскую хату. У бакоўцы аж душно было ад людзей, насапуць, накураць, лямпа гасла. Квасоўка. Балаго'л м. Балагол; возчык грузаў пры панскай Польшчы. У балаголаў былі заложныя, ламавыя коні, перавозілі цянжары. Гродна. Балагэ'йло м. Бесталковы чалавек. Нейкі балагэйло, ні чалавек: як скажа што, та німа на што слухаць. Карозічы. Баламу'т м. Той, хто сваімі размовамі ўносіць разлад у справу; абманшчык. Хлопцы, што вы слухаеця гэтаго баламута, што ён тут вам пляце. Абухава. Баламут, цягнуў суку прас хамут /выслоўе/. Кунцаўшчына. Балаха'н, балахо'н м. Старая, парваная вопратка. Павесь свой балахан, хай ні валяяцца пад нагамі. Агароднікі. Балба'н м. Высечаная або вылепленая фігура чалавека. Пчолы чысто скусалі хлопца, ляжыць, як балбан. Рагачы. Вун, дзеці балбаноў наляпілі с снегу. Лікоўка. Балбану'ць зак. Зваліцца нечакана, упасць у воду, раку, сажалку. Ён паслізнуўсо на кладцы i балбануў у рэчку з галавой. Лаша. Балбата'ць незак. Гаварыць абы-што, нясці безглуздзіцу. Нікому слова ні дасць сказаць, тулько сам балбоча i балбоча. Каўпакі. Салацце. Балбату'х у знач. выкл. Боўць, шабулдых. Чую — нехто балбатух у воду i паплыў на другі бераг. Балічы. Балбе'с м. Дурань, ёлуп, бесталковы чалавек. Балбес i будзя балбесам, колькі яго ні вучы. Сухая Даліна. Балбяну'ць зак. Упасці неснадзявана ў ваду. Нага паслізнуласа, так i балбянуў с клаткі, тулькі булькаўкі пашлі. Лугавая. Бале'я ж. Круглая, нізкая пасудзіна з драўляных клёпак для мыцця бялізны. Даўней ніякіх баняў ні было, мыліса ў балеях; бабы мыліса, калі мужчын у хаці ні было. Бандары. Ба'ло пабочн. сл. Бывала. Бало, людзі ні так жылі i здаровыя былі. Круглікі. Бало, i ў нас буяло, a ціпер i сухое ні гарыць /прымаўка/. Рагачы. Бало, i ў нас рыкало, a ціпер i ні мычыць / прымаўка/. Свіслач. Бало'то н. Сенажаць. У нас было балото аж у Ланявіч, як пойдзямо грабіць сено, там i заначуям, баімосо, кап хлопцы ні напалохалі. Свіслач. Баль м. Вечарына, гуляние, танцы. У Гандзі заўтра баль будзя, пяцьдзісят рок спраўляе. Лікоўка. Балэ'нтацца незак. Матляцца, целяпацца. У яго, старого, заўсёды канец дзягі балэнтаяцца, ні можа зашпіліць. Рагачы. Балю'шчы прым. Балючы. А рана тая доўго ні гавіласа, балюшчая, што хоць на сцену лезь. Салаўі. Балява'ць незак. Гуляць, піраваць. Панэ зноў балююць, пагібяль сваю чуюць /прымаўка/. Сухая Даліна. Папапіў за свай век, баляваў, колькі хацеў. Дзертніца
Дадатковыя словы
баклажка, бакоўка, балахон, балбануць, балбатаць, балбянуць, балэнтацца, балюшчы, баляваць, прымаўкаі, івыслоўеі, іпрымаўкаі
6 👁