веццем у выглядзе мяцёлкі. Мятліца — хлёба палавіца /прыказка/. Кукалі. Мятля'ць незак. Кідацца ў розных напрамках. Ліса хітра, просто ні бяжыць, мятляя, кап след свой замясці. Жукевічы. Мяце'ж м. Мяцеж, стыхійнае ўзороенае паўстанне. Як мяцеж быў, казалі, што ўсе бабы з дзецьмі ў Крутым беразі хаваліса. Рудавіцы. Мяце'ліца ж. Хуткі народны танец. У натай вёсцы мяцеліцу скакалі, розныя іншыя полечкі. Бакуны. Мяшо'к м. 1. Лавушка, якую ўтварае сабе рыба пры спробе прайсці праз трохсценную сетку. Як паднялі трыгубніцу, так рыба ў мяшках i забеляхцела. Балічы. 2. Перан.: непаваротлівы, няспраўны, няўклюдны чалавек.У хаці i так цесно, дзе гэты мяшок тут паверняцца? Кашэўнікі. Мяшэ'чак м. Мяшэчак, мяшэчак, невял ікі мяшок. Прывёз цэлы мяшэчак скараспелкі, будзя на насеня. Жукевічы. Мяшэ'чнік м. Чалавек, які быў вымушаны хадзіць з мяшком па вёсках i здабываць сабе на пражытак. Пасля вайны, як голад быў, та мяшэчнікаў праз вёску чалавек сто пройдзя, i кожнаму трэбо было даць, бо людзі. Свіслач. Наабу'м прысл. Наўгад, не падумаўшы; як выйдзе, як прыдзецца. Ат, сказаў абы-што, наабум. Малая Жорнаўка. Нааклада'ць зак. Пакараць, набіць. Учоpa мой неслух аш пасінеў на рэчцы, та я наакладала яго i ціпер у хаці сядзіць. Лікоўка. Наапа'шкі прысл. Накінуўшы на плечы / пра вопратку/. Як закрычалі: «Пажар!», та я жывей кажух наапашкі i — на двор. Хліставічы. На'ба ж. Дэталь у калаўроце, на якой мацуюцца спіцы вялікага кола. Наба робіцца тулько з бярозы, кап спіцы добро трымаліса. Канюхі. Наба'кер прысл. Набакір, ссунуўшы на адзін бок. Ён ні сея i ні косіць, a набакер шапку носіць /выслоўе/. Верцялішкі. Набаке'рыцца зак. У значэнні: прыняць баявую позу, падрыхтавацца да сутычкі. Hi руш яго, глядзі, як набакерыўсо, можа ўдэ'рыць. Каўпакі. Набандзава'ць зак. Напоўніць, налажыць больш меры. Ці ж гэта парадак? Набандзуе поўна вядро малака, a тады нясе i разлівая. Баброўнікі. Набасо'нач прысл. Набасанож, на голую нагу. Пакуль што надзень боты набасонач i жывей у хлеў — карова на цялені. Малахавічы. Наба'хаць зак. Наліць звыш меры. Haбахала поўну балею халоднай вады i кажа: «На, мыйса «, — так сама мыйса! Кавалічы. Набі'льніцы мн. Набільніцы, драўляныя планкі з выемкамі ў кроснах, у якія ўстаўляецца бёрда. Як тчэш, та набільніцамі прыстукваеш, каб нітка добро прыставала. Зарубічы. Набіно'с м. Чалавек, які мае звычку лезці ва ўсе справы /жарт/. Такі набінос, усюды ён свае тры грошы ўсуня. Кунцаўшчына. Набінос усюды ўсадзіць свой нос /прымаўка/. Балічы. Набі'ць зак. 1. Напоўніць, напхаць. Але ж i набіў сяннік саломай, ні ўлежыш на ём. Грыўкі. Набіў поўну торбу сечкі, як завязаць толькі. Вішнявец. 2. Нанесці пабоі. Набіў хлопца i сам ні ведая за што. Баранава. Набіць аскому — нагнаць аскому. Набіў аскому кіслымі яблыкамі, у рот ні магу нічого ўзяць. Славічы. Набіць руку — набыць вопыт у справе. Ён ужэ на гэтым руку набіў, як па масле ідзе, нічого ні скажаш. Ферма. Набіць як завязаць — напоўніць поўнасцю. Набілі нем- цы поўну адрыну людзей, як завязаць, а тыя — у крык, лямант. Гарны. Набо'віч м. Бандарская прылада для
Дадатковыя словы
вопраткуі, мятляць, мяцеліца, наакладаць, набакерыцца, набандзаваць, набахаць, набовіч, івыслоўеі, іжарті, іпрыказкаі, іпрымаўкаі, ўдэрыць, ўзброенае
4 👁