ЛЕКСІКА А Абалакадь незак. Надзяваць чыстую бялізну. Заўтра Зельна, а абалакадь німа чаго, усё ні мыто. Кунцаўшчына. Абамберыць зак. Неакуратна падстрыгчы нагала, абалванідь. Абамберыў ножнідамі хлопца, брытко на вуліду выйсді, смяядца будуіўь. Кундаўшчына. Абапал м. Аполак. Абапалаў прывёз, будзе чым загарадзідь, i дрова будудь. Батароўка. Абіч'у знач. выісл. Бач. Абач, які ты мондры зрабіўсо, адкуль так! ўзяўсо? Верхнія Пагараны. Абгорваць незак. Абганяць, абворваць бульбу. На сухі рок бульбу трэбо абгорваць глыбяй. Зялёная. Абгрызак м. Агрызак; недаедзены яблык або груша. Гэто хто абгрыскаў панакідаў, ні пройдзяш? Караневічы. Абдзіртус м. экспр. 1. Дзіця, якое вельмі хутка зношвае адзенне, абутак. НекІ абдзіртус ні дзіця, адзежы ні настарчысса. Хамя* кі. 2. Ашуканец, махляр. Некалі быў крамар, абдзіртус, абдзіраў людзей, як мог. Лазы. АбдріЗпаны дзеепрым. Абарваны, неахайны (пра чалавека). Усягоўмая, a абдрыпаны цёнгле ходзіць. Капцёўка. Абёчка (абечко) н. Скрыня з дошчак для жорнаў. У нас абечко было добро, мука нігды ні рассыпалася, добро было выбіраць. Бакуны, Абірацца незак. ЧыЬціцца (пра курыцу). Усёроўно, як курьща на дождж абіраяцца. Рацічы. Абіручны нож. Бандарскі струг для вырабу клёпак. Клёпкі сплрша колюць э дзерава, потым абіручным нажом стругаюць, як трэбо, выгінаюдь. Бандары. Абкалупачьщь зак. экспр. Ашукаць, абмануць. ён ні аўнаго апкалупачыў, пусціў c торбай, a цібе німа што. Аульс. Абкінуты дзеепрым. Абшыты, аблямаваны ніткамі. Як добро апкінута пятліца ў каптане, то яна мацнейша, гузік спраўней зашпільваяцца. Клачкі. Аблахманіцца зак. Абадрацца, знасідь вопратку. Зусім аблах* маніўсо чалавек, мусіць, жонка ні глядзіць. Пагараны. Аблезлік м. экспр. Той, у каго ад сонда аблезла з твару скура. Аблезаік ты, чысто з носа скура злезла. Кунцаўшчына. Аблядры мн. Частка конскай вупражы - драўляныя накладкі на пастронках, каб не надіралі бакі каню. АбляДры робяць з асіны
Дадатковыя словы
а^наго, абічу, будуі^ь, усяго^мая
20 👁