Скарбы народнай мовы. З лексічнай спадчыны насельнікаў Гродзенскага раёну (1993). Частка 1. А. П. Цыхун

 ◀  / 246  ▶ 
ніткі ні знойдзяш. Адэльск. ЗабуіГітаць зак. Заблытаць. Клубок дзеці як забрытаюць, та дзень будзяш сядзець разорЬітваць. Малая Альшанка. Забулдіііжнік м. Забулдыга. Забулдыжнік ні мужык, глядзіць тулькі, каб дзе набрацца. Лаша. Забэрсаць зак. Заблытаць. Ніці ў матку забэрсаць хутко можаш, але разбэрсаць ні так просто. Рудавіцы. Завадзь (заваць). Невялікі заліў, затока ў рэчцы. На зіму рыба ў заваць зуходзіць, там i зімуя. Солы. Завадыяка (i завадыяш, завадэвуш). Задзіра. Завадыяка гэты, хто яго ні ведая, да кожнаго прычэпіцца. Сухая Даліна. Казалі ёй: ні ідзі за гэтаго завадыяша, прападзеш. A ціпер плача. Свіслач. Завадэвуш страшны быў, у яго аш кулаке свярбелі, каб з кім пабіцца. Карозічы. Заважаць незак. Перашкаджаць, замінаць. Hi заважай, ні таўчыса пад нагамі, ідзі на гуліцу. Рагачы. Завакаваць зак. Схіліць на свой бок, перацягнуць, прыблізіць да сябе. Хацелі бацьку завакаваць да сібе, кап той хату прадаў, пераехаў у Гродно, але ні ўдалосо. Горніца. Завіл м. Франтон, шчыт будынка. Завал добро рабіць з дошчак у наклатку, але як іх ні было, та паркамі завешвалі. Галаўнічы. Завалкі мн. Ангіна. Завалкі некалі самы лячылі, мачалі пальцы ў мёд i выціскалі; Жарослаўка. Пры завалках да горла прыкладг валі гарачым гаўсом, намочаным у гарэлку. Лаша. Завандзщь зак. Закілзаць, укласці каню цуглі ў рот. У нас казалі: зрвандзі каня, у другіх казалі: закелзай. Копанькі. Завіванкі (i завіванцы, завінушкі) мн. Піражкі з макам, якія пяклі на куццю перад калядамі. Завіванкі маці пякла, такія смашныя былі, салоткія. Казіміроўка. Завіванцы пяклі, як з кудзелямі хадзілі. Цыдовічы. Завіванцы - гэта ўжэ прыюмакі былі, іх толькі на куцю i на свято рабілі. Копанькі. Некалі завінушкі такія пяклі, з макам. Гібулічы. ► ЗавГдаваць незак. Зайздросціць. Усе глядзяць i завідуюць, што я добрр жыву. Міцкевічы. Завідкі мн. Зайідрасць. Іх завіткі бяруць, бо самы нічого ніколі ні меліўрвіслач. , Завінаілчы прым. Руплівы, энергічны. О, стары гэты завінашчы, усё нещто рОбіць, ні прысядзя. Свіслач. Завія'нкі мн. Піражкі з пшанічнай мукі з тварагом i грыбамі. Завіянкі рабілі на куцю перад самымі калядамі. Пышкі. За'га ж. Лякотка. Каб зага ні пякла, трэбо крэйду есці, ні будзя пячы. Кунцаўшчына. Загавіцца зак. Зажыць, зарубцавацца, загаіцца. Старая рана аткрыласа ў Івана, што ні рабілі, аніяк ні магла загавіцца. Г род
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

з^ходзіць, заб^ігітаць, мелі^рвіслач, разбрьітваць
8 👁
 ◀  / 246  ▶