бабі плечы. Кунцаўшчына. Грншчык м. Смалакур. Я ўжэ больш трыццаць рок у смалярні гоншчыкам. Сабаляны. Гёны мн. Вялікі падоўжаны кавалак поля, гоні. У нас весь палетак засявалі пшаніцай, толькі адны гоны жытам. Сухая Далуна. Грпцас прысл. Нахабна. Ашалеў ці што, гопцас на людзей прэцца, ні глядзіць ні на кого. Баброўнікі. Гоп-ца-ца! выкл. Вокліч, які ўжываецца, калі падкідваюць малое дзіця на руках уверх. Гоп-ца-ца! Гоп-ца-ца! Во, як мы высоко... Свіслач. Го'рба ж. Куча. Цэла горба бульбы засталаса на полі ні накры та, памерзня. Круглікі. Цэлу горбу снегу накруціло каля плота. Луцкаўляны. Г остры прым. Востры. Нож у плузі як гостры, та i гараць лёхко, спраўней ідзе. Галынка. Гбутаць незак. Ледзь варушыць. Дзісь вецяр слабы, вятрак крыдамі ледво гоўтая, малоць ні будзя. Грыўкі. Гоц выкл. Скок, гоп (вокліч, якім суправаджаецца пераадоленне перашкоды). Hi кажы гоц, пакуль ні пераскочыш (прыказка) Індура. Гоцкаць незак. Падкідаць на руках малое дзіця. Кінь дзіця гоцкаць, у яго ўжэ духе заняло ат твайго гоцканя. Балі.чы. Гбцкі-мн. Танцы, скокі, гульні. Дзісяй гоцкі, заўтра - гоцкі, будзям хадзіць бес сарочкі. (прымаука). Круглікі. Грабулькі мн. Жалезныя плэнкі з зубамі на канцах аглобляў для нацяжкі атосаў. Як грабелькі добрыя, та i атосы добро трымаюць аглоблі. Нямейшы. Грабёііьня ж. Сельскагаспадарчая машына для зграбання сена, грабілка. Грабельня ні ў кожнаго гаспадара была, тулькі самыя ўагатыя мелі. Квасоўка. ГрабІльне н. Грабільна (ручка ў граблях). Грабільне найлепшо з асіны, яно лёхкае такое, файно грабіць. Тапалёва: Грабіць (i грабсці) незак. Зграбаць (сена). Німа такіх грабель, кгб грабілі ат сібе. (прыказка). Сухая Даліна. Як добрыя граблі, та i сено добро грапсці, складаць у капке. Сухая Даліна. Градзвёі. Градавая серада - свята ў першую нядзелю пасля вялікадня. Градавую сераду ні ўсе святкавалі. Старыя казалі, калі хто будзя ў Градавую сераду рабіць, та грат паб'е ўсё збожо. Свіслгач. Градка ж. Палічка для ложак i місак. Я сама ашчэ помню, як маці паложыць на гратку лошкі, міске, i яны там сохнуць. Канчатка.. Грады мн., устар. Дзве жэрдкі, падвешаныя пад бэлькамі курнай хаты. На грады вешалі каўбасы, яны ў дыме вэндзіліся
Дадатковыя словы
гбўтаць, граб^лькі, дал^на, пабе
15 👁