л б I ч A f К!СВАРГ'ОЛЫ м. Шчога, голы вар, суп-варголы: Каб ні даў Бблісь (магазіншчык) хлеба i макарону, быў бысягоння варголы. ВЯРШ'ЫНКІ, ВЯРШЪШЫ мн., адз. л. няма, p. мн. -н-ак, вяршьш. Вяршкі: Нявёстку матка вяршынкамі пбідь. Вяршьшкі яшчэ ня ўсе нашла. Кот вяршынкі злізаў. Вяршьшы пазьлівала ў сдбі-к, паставіл-а нуцца. ГАЛДУН'Ы, ГУЛД'УНКІ мн., p. мн. -оў, -н-ак. Клёцкі з дзёртай бульбы з мяоам, макам; калдуны: Будуць сягання галдуны, гулдункі. Іх яшчэ завуць клёцікі з душамі. ГАЛЯРЭТА ж., p. адз. -ы. Клейкая частка квашаніны без мяса, у рыбе: I галярэту з рыбы рабілі. Як галярэтка (варэнне з аіг-рзсту, што застыла). ГРУЗ'АЛКА ж., р. адз. -i, р. мн. -л-ак. Камячок неразмяшанаи мукі ў страве, у нядобра стоўчанай бульбяной кашы, у пойле карозе: Грузалка папалася. ГІарас'цірала «рукой грузалкі ў пойле, кап ні яапгкодзіла карове. ДЗЯГН'О и., р. адз. дзігна. Від ежы з варанага сок\ з дадаваннем алею: Я любіў гэта дзягнб. Смачна. ЗАПЕК'АНКА ж., р. адз. -i, р. мн. -н-ак. Падсмажаная бульбяная каша, падюмажаныя камы. Сінонім — сідар. КАМ7Ы мн. 1. Бульонная тоўчаная каша (кама ж. сустракаецца ў народи ай творчасці: у прымаўцы — Каму па каму, а мне два камы; у акекдоде — Ты ясі яўрзискаю каму! — Я купіў сабе, ні каму. (Ёсщ к а н оп л я V о яшчэ слова камяк). 2. Ежа з варанага тоўчанага гароху з прьшравамі: Здаровыя былі, камы ёлі. КІСЛ'Я ж., р. адз. -i, мн. л. няма. Закваска: Мала кіс'лі ў хлебе. Палажьгла хлеба на кіслю. ў КРЫШ7ОНКА ж., р. адз. -i, р. мн. -н-ак. Так называюць емажонку (смажаную бульбу на патэльні) i тушонку (тушаную бульбу ў катле): Пітуха із крышонкай. КУС'АНІК м., р. адз. -а, р. мн. -аў. Укушаны, недаедзены кусок хлеба: Ненка ж мода: наастаўляюдь на сталё кусанікаў. Сінонім грызанік: З'ем грызаніік, пагрызаюся. Л1ПЦЪ1 м!н. Бліны з кіслага цеста, якія пяікуць у той дзень, як пякуць хлеб: Лііпдьг — каб дзеўкі лшлі. Сінонімы: кіс'лякі, аржанікі. ЛЗХАУКА ж., p. адз. -i, p. мн. -в-ак. Пахлёбіка: Пасёрбаіш лэхаўкі 1 пойдзіш. ЛЯНЯУКА ж., p. адз. -i, p. мн. -в-ак. Страва з някіслай свежай капусты — качана з бульбай (па-руску ленивые щи): Зварым лянгукі. ЛЯНДР'ЫНКІ мн., p. мн. -н-ак. Цвёрдыя мятныя цукеркі, манпансье. МАРК7ОВІКІ мн., p. мн. -аў. Дамашняе пячэнне, у цеста якога дадаецца маркоўны сок: Пяклі мы марковікі. МАСЛТОК м., p. адз. -a, p. мн. -оў. Від ежы з -сырых тоўчаных канопляў, у якія дадаедца ператоўчаная цыбуля i соль: Надта смачны маслюк. МАСЛ'ЯНКА ж., p. адз. -i, мн. л. няма. Адыходы ад смятаны пасля таго, як саб'юдь масла: Маслянку здарова іпіць. У песні — масляеку хлёбчыдь; у прымаўцы — Налізаўся, як Мурза маслянкі (г. зн. напіўся гарэлкі). М'ІЛТА ж., р. адз. -ы, мн. л. няма. Талакно. Авёс парадь, «сушаць, таўкуць, мелюць i размешваюць у вадзе: Мілты натаўкуць. Мілта i кісель. НАДЗІВ'АНІКІ мн.. p. мн. -аў. 3 начывкай ежа, парасяты, гуеі, булкі: Надзіванікі адкормленых свіней. НАЛ'ЕСНІКІ мн., p. мн. -аў. Бліны з мукі, крухмалу без соды, дражджэй: Сь пітляванай мукі добрыя налёснікі. ПАДСМІТ'АННІК м.,р. адз. -к-а, p. мн. -аў. Кіслае малако над вяргrКот Ш u г: r л.Г тг ц 8 'd 1 Ii
Дадатковыя словы
rrкот, бысягбння, бўдуць, варгблы, гіарасцірала, дзягно, запеканка, здарбва, здарбвыя, зем, камў, карбве, крышбнкай, кісля, кіслякі, кіслі, лянгўкі, ляндрынкі, макарбну, маркбвікі, маслянка, налеснікі, падсмітаннік, сабюдь, сварголы, яапгкб, яўрзйскаю
12 👁