Чалавек. Тэматычны слоўнік (2006). Л. П. Кунцэвіч, В. М. Курцова, А. А. Крывіцкі

Чалавек, які бярэ хабар. хабарнік м. - Віц. p. (Каспяровіч), хабуорнік м. - Беластоц. p. (СПЗБ), тарбахват м. 'хабарнік, казнакрад' Гл. (Янкоўскі), уварвщелъ м. 'злодзей, хабарнік' - Гл. (Янкоўскі), здзёрца м. 'рабаўнік, хабарнік' - мясц. (Haсовіч), дзяргач м., дзяргун м. 'абірала, хабарнік' - мясц. (Насовіч). Шыбельнік Той, хто кончыў жыццё самагубствам, павесіўся. шыбельнік м. - Стол. (TC), шубенік м., шубеніца ж. - Кам. (ЖНС), вісельнік м. - Глыб. (ЖНС), вёшальнік м., вёшалъшчык м. - Жытк. (TC), сібёрнік м., сібёрніца ж. - Чэрв. (Шатэрнік). 7.3. НАЗВЫ ЛЮДЗЕЙ У ДАЧЫНЕННІ ДА ВЕРАВЫЗНАННЯ Бязбожнік Чалавек, які не верыць у Бога, не прызнае яго існавання. бязбожнік м., бязобжніца ж. - паўн.-зах. з., Віц. p., Чэрв. (Каспяровіч, СПЗБ, Станкевіч), нязобжніца ж. - паўн.-зах. з. (СПЗБ), адрочнік м., атрошнік м. 'той, хто адрокся ад Бога' - Смален. p. (Дабравольскі, Станкевіч), атрачэннік м. 'пра таго, хто не выконвае царкоўных абрадаў' - мясц. (Haсовіч), анціхрыст м. 'бязбожнік, адшчапенец' - усх.-маг. p. (Бялькевіч), лютар м. устар. - Зэльв. (Сцяцко), недавёрак м. 'няверуючы, дрэнны чалавек' - Чэрв. p. (Шатэрнік), бязвёрак м., бязвёрка ж. - мясц. (Насовіч, Станкевіч), бязвёрнік м. - мясц. (Насовіч, Станкевіч), басурманка ж. 'парушальніца паста, якая не мае павагі да якой-н. святыні' - мясц. (Насовіч), град м. 'вораг, бязбожны чалавек', ірадка ж. 'бязбожная жанчына' - мясц. (Насовіч). Х абарнік