злодзей, хапун' - усх.-маг. p. (Бялькевіч), хапайла м. i ж., хапун м. - мясц. (Насовіч), пчаладзёр м. 'той, хто выдзірае пчолы (мёд)' - Гл. (Янкоўскі). цяглд м. 'злодзей, нячысты на руку чалавек' - Ушац. (ЛАБНГ); кішэнны злодзей: naкішэннік м. - Чэрв. (СЦБ), карманнік м., машнарэз м. - мясц. (Насовіч); канакрад: канёўнік м. - Смален. p., Мсцісл. (Дабравольскі, Насовіч, Юрчанка), канятнік м., кабылятнік м. - Смален. p. (Дабравольскі), канавод м. - Лаг., Мсцісл. (Варлыга, Юрчанка). Разбойнік Чалавек, які займаецца разбоем; грабежнік, рабаўнік. разобинік м. - Віц. p., усх.-маг. p., Гом. p., Стол. (Бялькевіч, НЛГ, Станкевіч, ТС), разоби м., зобица м. - мясц. (TC), байдзік м. - Лоеў. (Янкова), бандзіт м. - паўн.-зах. з., Віц. p., усх.-маг. p., Чэрв. (Бялькевіч, Каспяровіч, СПЗБ, Шатэрнік), бандит м. - паўн.-зах. з. (СПЗБ), бандита м. паўн.-зах. з. (СПЗБ), бандзіст м. - Віц. p., усх.-маг. p. (Бялькевіч, Каспяровіч), бандзюга м. экспр. - паўн.-зах. з., Гом. p. (НЛГ, СПЗБ), бандзюгар м. экспр. - Жытк. (TC), абірала м. 'разбойнік, рабаўнік' - Жытк. (TC), гайдак м. 'лясны разбойнік (y мінулым)' - Стол., Жытк. (TC), грамідла м. экспр. - Бялын. (Яўсееў), вірутнік м. 'злачынец, злодзей, разбойнік' - Лаг. (Варлыга), жалюк м. бандыт' - Гродз. (Сл. Гродз.), рабаўнік м. - Лаг. (Варлыга, Насовіч), разбівака м. - усх.-маг. p. (Бялькевіч), разуванец м. 'мянушка чалавека, які, сустрэўшы падарожнага, абрабаваў яго, зняўшы боты, гэта значыць разуў' - Гл. (Янкоўскі), сібірнік м. - Лаг. (Варлыга), гамзіла м. i ж. - мясц. (Насовіч), карэлы м. 'лясны разбойнік, тое, што i гайдак' - мясц. (Насовіч). Спекулянт шпікулянт м. - Гродз. (СРЛГ), покуцень м. - Гродз. (ЖНС
Дадатковыя словы
вірўтнік, зббйца, пбкуцень, разббй, разббйнік
3 👁