Чалавек. Тэматычны слоўнік (2006). Л. П. Кунцэвіч, В. М. Курцова, А. А. Крывіцкі

Чалавек, які прызнае існаванне Бога, належыць да вядомага веравызнання. багабойлівы прым. - мясц. (Насовіч, Станкевіч), багамалённы прым. набожны' - паўн.-зах. з. (СПЗБ), малітбуны прым. - Лоеў. (Янкова), язусак м. 'набожны чалавек' Клецк. (НЛ), вёрнік м., вёрніца ж. 'веруючы чалавек, які належыць да вядомага веравызнання' - мясц. (Станкевіч), модлы прым. набожны' - Маладз. (СЦБ), набожны прым. мясц. (Насовіч), набожны прым. набажны' - мясц. (Станкевіч), прыхаматлівы прым. 'пра таго, хто верыць у забабоны' - мясц. (Станкевіч), законніца ж. 'веруючая, якая няўхільна выконвае пастулаты царквы' - Валож. (СЦБ), святы прым. 'пра чалавека самай шчырай веры i бездакорных паводзін' - мясц. (Станкевіч). Г рэшнік Чалавек, які парушае прынятыя ў канфесійным асяроддзі каноны. грахаводнік м., грахаводніца ж. - Гл. (Янкоўскі), праграшэннік м., праграшэнніца ж. - Смален. р. (Дабравольскі). Братык Адступнік ад канонаў веры. недавёрак м., недавёрка ж. - мясц. (Насовіч, Бялькевіч), палувёрак м. - мясц. (Насовіч), адшчапёнец м., адшчапёнка ж. 'адступнік(іца) ад канонаў веры, раскольнік' - мясц. (Насовіч, Станкевіч), гератык м., гератычка ж. - мясц. (Насовіч), гаратык м., гаратычка ж. - мясц. (Станкевіч). Іншаверац Пра чалавека, чыё веравызнанне адрозніваецца ад веравызнання тутэйшых людзей. В ернік