Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

 ◀  / 210  ▶ 
ВУРЧА'ЦЬ незак. Гыркаць (пра сабаку), На каго там сабака вурчыць? Ністаыішкі Сыарг. ВУСЕ'ЛЬ м, Вусач. У гэтага вуселя в.усы аж да вушэй. Шкура* ты Браг. ВУ'СЕНІЦА (ву'сініца) ж. Вусень. Усю капусту паела вусініца. Барыскі Лаг. ВУ'СЦЕЛЬГА ж. Намарзень. Вязы скрапляюць капулы, a дзьве вусьцельгі скрапляюць вязы. Жахавічы Маз. ВУ'СЬКА ж. Верхняя лата, якая ляжыць на скрыжаванні крокваў i злучае іх паміж сабой. Накрылі крышу i на верх на кроквы положылі вуську. Азарычы Пін. ВУТ-ВУТ-ВУТ выкл. Toe, што п вулі-вулі-вулі ў 2-м знач. Жахавічы Маз., Міратычы Кар. ВУ'ХА I н. Вушка ў лапцях. У пасталох пабрываліся вушы, у адно вуха ні ўбарсала аборы. Вазьмі пасталы i забарсай ў вушы аборкі. Шкураты Браг. У постолох пубрываліся вушы. Бобрыкі Петр. ВУ'ХА II (ву'хо) н. Шыйка касы, Злымалася. вуха ў касе, i нельга касу насадзіць. Моханава В.-Дзв. ОдломалосЬ ў' косе вухо. Бобрыкі Петр. ВУЦІ-ВУЦІ-ВУ'ЦІ выкл. Toe, што i вулі-вулі-вулі ў 2-м. знач, Бярозкі Ход., Стары Свержапь Стаўоц., Моханава В.-Дзв., Мшохі Міёр. 1. ВУЦЬ-ВУЦЬ-ВУЦЬ выкл. Toe, што i вуці-вуці-вуці. Заазер'е Віл.,.Моханава В.-Дзв., Казлы, Мнюхі Міёр,, Паляцкішкі Вор., Ciмакава Кар., Старас Сяло Зэльв. ■ ВУ'Ш АЛЬНІЦА ж. Вусень, Вушальніца.аб'ела ўвесь капусны ліст. Вушальніца напала на капусту. Навасёлкі Свісл. ВУША'Т м. Цэбар. Пыстаў вушат на памоі. Якубова В.-Дзв. ВУ'ШКІ толькі мн. Жабры. Адвярні вушкі ў шчупака. Калі вушкі красныя, годы шчупак свежы: Міратычы Кар... ВУІШ ІЯ'К м. Вушак. У дзьоярах i вокнах у вярху на ўлуткі, ці вушнякі, кладуць нагловень. Шкураты Браг. ВУ'ШЫ толькі мн. Toe, што i вушкі. Калі вушы красныя, то рыба свежая. Ністанішкі Смарг. ВЫ 'БІРІІІЦЫ мн. Капоплі без насення, якія вырываюць рана. Лайду вырву, выбірніцы ў каноплях. Альхоўка Навагр. ВЫ ТАРКА ж. Тарфяны кар'ер. Торф выбіруць, a туды выда найдзець, вот вам i выгарка. У выгарках лён мочуць. У выгарках расцець ціна. Сяляўшчына Рас. ВЬІТІБНУЦЬ (ву'гібнуць) зак. Прапасці на корані (пра пасевы). Вугібнулі на полі жыто i пшаніца, одна зосталаси лысіна. Бобрыкі Петр. ВЫТНЫР/\ВАЦЬ (вы'гныруваты) зак. Высачыць. Усюды вон выгныруе, ныдэ нэ сховаты. Трэбо ж було ему выгныруваты ето, дэ' я грошы положыла. Горек Бяроз. ВЫ ТРУЗК І (вы'грузкы) мн. Гразкае месца на дарозе. Такіе выгрузкы на дорозі, шчо не пройты І нэ проехаты. Горек Бяроз. ВЫ 'ДЗЕР м. Сала на кішках. Выдзеру многа ныдрала кыля почак i кішок у парсюка. Сяляўшчына Рас. ВЫ 'ДЗЕРКІ (ву'дзеркі) мн. Упершыню апрацавапы ўчастак зямлі. Што ні посей на вудзерках, то вуросце. Бобрыкі Петр. ВЫ ДЗІРА'ЦЦА (выдіра'цца) незак. асудж. Насміхацца, дражніцца. Вона способна выдірацца з людей. Бастынь Лун. О. j ' ii К.] 598 зз
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абела, вугібнуць, вудзеркі, вурчаць, вусель, вусеніца, вусцельга, вуська, вут-вўт-вут, вытнырі\ваць, дзірацца, заазере, карер, стаўбц, іяк
9 👁
 ◀  / 210  ▶