ЗАВУТРАНЬ ж. Ютрань. /Кароль да Мікіты: /... i здзелай тут, на правым крэлцэ, гиоб ударылі званы, i я прашнууся i пайшоў на завутрань. ЧК, II (88), 413; Маркавічы Гом. ЗАВУШЭННЕ (ЗАВУШЕНІЕ) н. Павешанне. И отдав яго на завушенія, завязавши вони. БС, IV, 4; Вылеў Гом. ЗАВЯЗАЦЬ зак. Д Завязаць белы свет - стаць абузай, перашкодай, пазбавіць свабоды дзеянняў. Бацъко стар, бацъко слеп, Завязау белы свет, Маці - мачыхай была, Рано замуж аддала. БФСЗ, 248; Канатоп Нар. Завязаць вочы сцямнець. - Датулъ мне добра, Пакулъ Іваначка не прыйдзе. Іваначка прыйдзе, розавы цвеце, Мой завязаны свеце. Завязау вочы цёмнае ночы Чырвонаю кітайкаю i рамянаю погашаю. ВП, Ш, 435; Валаўск Ельск. ЗАВЯРТА ж. Прымацаванне аглоблі да саней. (Шса): — Ну хто, ж, кумок, ідзіў лес да адрубі завярту. КСЗ, 91; Лоеўск. ЗАГАВАНА ж. Д Узяць загавану - загавець, пачаць пасціць. Дзякавацъ Сцяпану, Што узлу загавану. ВП, VI, 42; Гом. ЗАГАДЗЕЙ прысл. Загадзя, зараней. Цесцю загадзей маеты мосце, Сталёным гвоздзем гвоздзе. МИБЯ I, ВП, IV, 121; Гом. ЗАГАРЫВАЦЦА (ЗАГАРЫВАЦЬСЯ) незак. Загарацца. Ужэ стала крыша загарывацьса, а аны не стараюцса, штоб потушыцъ, а шчэ подворочываюііь. БКЭ, 35; Юравічы Рэч. ЗАГАЎЛЯЦЬ незак. Загавець. На русалънай нядзеле, як на пятроўку, загауляюцъ, вянкі з бярозы кладуць на капусту, песні пяюцъ. АКБМ ГДУ; Катара Раг. ЗАГНЕТАВАЦЬ (ЗАГНЕТУВАЦЬ) зак. Падрумяніць. Сосонка моя и к бору, Рубайте ее до долу. И везите ее до дому, Да й колите на загнет: Загнетуйте коровай. ГНП, 103; Гом. ЗАГНУЗДАЦЬ зак. Закілзаць. Вот загнуздаў /'Мікіта/ яе /кабыліцу/ i сеў i паехаў. ЧК, П (88), 414; Маркавічы Гом. ЗАГРАБУШЧЫ прым. Прагны. У папа вочы завідушчыя, а РУкі заграбушчыя. ПП, I, 326; Капатк. ЗАГРЭБЦІ зак. 1. Пахаваць. Патом ужэ загрэблі i іх łкупецкага сына i панны/ паныхіду адчыталі. БКЭ, 28; Камаровічы Маз. 2. Забраць. Усё б загроб, ды багацтва пугаю не загоніш. ПП, I, 422; Рэч