стужкамі, сядзяць абое маладыя, звязаныя поясам i накрытыя адною або (дзвюма) наміткамі (завівало). B, 396; Дарашэвічы Маз. Параўн. завіванне. 2. Той, хто завівае. Каму ехаць na завівалу, Ды калінамаліна. Старшому дружку na завівалу, Ды каліна-маліна. ПВ, (609), 218; Пярэдзелка Лоеўск. ЗАВІВАННЕ (ЗАВИВАНЬЕ) н. Toe, што завівайла. Беражыся, маладая дзевачка, беражысь, беражысь, Бо ўжо твоя пані-матка з векам ідзе, з векам ідзе Да белае завіванне на веку нясе, на веку нясе. ВП, VI, 280; Дзяражычы Лоеўск. Чего мати у клеть пошла? На днише, у кублише, по шовковое чепише, По белое завыванье, по вечное покрыванье. ГНП, 92; Том. ЗАВІВАЎНАЧКА о /с. Той, хто завівае. Завіваўначка скача, Завіваўнага хоча. Хоча яна паузалатога Ад князя маладога. ВП, VI, 300; Дарашэвічы Маз. ЗАВІВАЎНАЕ н. Тое, што належыць завівальніцы. Завіваўначка скача, Завіваўнага хоча. Хоча яна паузалатога Ад князя маладога. ВП, VI, 300; Дарашэвічы Маз. ЗАВШУЦЦА зак. Старанна, рупна заняцца. Ну, яны завінуліся ляда капаць. ЧК, I (69), 153; Старая Ру дня Раг. ЗАВШУЦЬ зак. Закруціць, загарнуць... дастаў /Андрушко/ із ее /бабы/ сэргр, завінуу у хустку. БКЭ, 99; Юравічы Рэч. ЗАВИТКА ж. А Завіткі звіваць - па народнаму паданню ведзьмы рабілі злы намер - кудзелю сціскалі вузлом. Да каляд кудзелю надо было спрасці... Астаулялі кудзелю толькі ведзьмы. Завіткі звівалі ведзьмы: на тры голькі завівалі красную нітку i хлопам закручвсті. АКБМ ГДУ; Кашара Раг. ЗАВІЦА лс. Залвіца. Ой, родзе, родзе богаты Да даруй таварац рогаты... А ў завіцы - цяліцы. ВП, IV (1377), 451; Тонеж Лельч. Завіцу паслаці ключоў даставаці. ВП, (565), 451; Новыя Дзятлавічы Гом. ЗАВІЦЦЁ н. Завіванне. Пасля завіцця (гавораць: завівальніца альбо пасцельніца завівае) звязвае маладых поясам, які ляжаў каля каравая, i накрывав іх наміткай. B, 395; Дарашэвічы Маз. ЗАВУРЫЦЦА зак. Затрымацца. - Дзе вы, свахі, завурыліся, Што к нам спазніліся? Ці ў жлукце кіпелі, Што к нам не паспелі? ВП, IV, 148; Студзёная Гута Гом